بررسی رابطه تعارض نوجوانان پسر با والدین و نحوه‏ی سازگاری آنان

عوامل خانوادگی مختلف ازجمله کیفیت روابط نوجوانان با والدینشان و همچنین چگونگی برداشت آن‌ها از این روابط، می‏تواند بر روی سازگاری نوجوانان تاثیرگذار باشد. از اینرو، پژوهش حاضر با هدف بررسی رابطه بین تعارض نوجوانان پسر با والدین و نحوه‏ی سازگاری آنان انجام شد. روش پژوهش توصیفی- همبستگی و از نوع هدف، کاربردی است. جامعه آماری این پژوهش شامل کلیه دانش‏آموزان پسر دوره اول متوسطه و والدین آن‌ها در شهر اصفهان بود که نمونه‏ای به تعداد 50 نفر به همراه (پدر و مادر) به روش نمونه‏گیری در دسترس جهت انجام پژوهش انتخاب شدند. ابزار مورد استفاده در این پژوهش، پرسشنامه تعارض نوجوان با والدین پرینز و همکاران (1979) و پرسشنامه سازگاری نوجوانان مک‏کویین (1996) بود. به‌منظور تجزیه‌وتحلیل داده‏ها از روش‏های آمار توصیفی (فراوانی، میانگین و انحراف استاندارد) و آمار استنباطی (همبستگی پیرسون) استفاده شد. یافته‏ها نشان داد؛ بین تعارض نوجوانان با والدین و رشد معنوی و شخصی آن‌ها، رابطه معنی‏داری وجود ندارد، اما بین تعارض نوجوانان با والدین و ارزیابی مثبت و حل مشکلات و همچنین ارتباط آتشین و مدیریت تنش در آن‌ها، همبستگی منفی معنی‏داری وجود داشت. با توجه به یافته‏ها می‏توان نتیجه گرفت ‏که تعارض نوجوانان با والدین می‏تواند به‏طور منفی بر سازگاری آنان اثرگذار باشد و در بسیاری از موارد باعث کاهش توانایی آن‌ها در جهت ارزیابی مثبت و حل مشکلات و همچنین ارتباط آتشین و مدیریت تنش گردد.