تاثیر آموزش مهارت‌های حل مسئله بر طرحواره‏های ناسازگار اولیه و حساسیت اضطرابی دانش‌آموزان

این پژوهش با هدف بررسی تاثیر آموزش مهارت‌های حل مسئله بر طرحواره‏های ناسازگار اولیه و حساسیت اضطرابی دانش‌آموزان دختر انجام شد. روش پژوهش نیمه آزمایشی همراه با پیش آزمون- پس آزمون و گروه کنترل بود. جامعه آماری پژوهش را تمامی دانش‌آموزان دختر پایه دهم تهران در نیم سال تحصیلی اول 99-1398 تشکیل دادند. از بین آن‌ها 30 نفر پس از ارزیابی‏های اولیه و به روش نمونه گیری هدفمند، به عنوان نمونه پژوهش انتخاب و به‌صورت تصادفی در دو گروه آزمایش (15 نفر) و گروه کنترل (15 نفر) گمارش شدند. گروه آزمایش، برنامه آموزش گروهی الگوی مهارت حل مسئله را در 8 جلسه 90 دقیقه‏ای در هر هفته یک جلسه دریافت کردند؛ گروه کنترل به مدت 2 ماه در لیست انتظار قرار گرفت. به‌منظور جمع‌آوری اطلاعات از پرسشنامه‏های طرحواره های ناسازگارانه اولیه یانگ و براون (1990) و حساسیت اضطرابی رایس و همکاران (1986)، استفاده شد. جهت تجزیه‌وتحلیل داده‏ها از آزمون تحلیل کوواریانس چندمتغیره استفاده شد. یافته‏های حاصل از تحلیل داده‏های پژوهش نشان داد که با کنترل اثر پیش‏آزمون، بین میانگین نمرات پس آزمون گروه‏های آزمایش و کنترل در متغیرهای طرحواره‏های ناسازگار اولیه و حساسیت اضطرابی، تفاوت معناداری وجود داشت. در مجموع، می‏توان گفت که آموزش مهارت‌های حل مسئله بر کاهش طرحواره‏های ناسازگار اولیه و حساسیت اضطرابی دانش‌آموزان دختر موثر بود.