توسعه و بهبود مسیرهای دوچرخه سواری با استفاده از روش درخت فراگیرکمینه

رﺷﺪ روزافزون شهرنشینی، ﺟﻤﻌﻴﺖ ﺷﻬﺮی و به‌تبع آن رﺷﺪ ﻋﺒﻮر و ﻣﺮور ﺳﺎﻛﻨﺎن ﺷﻬﺮ ﺑﺎ وﺳﺎﻳﻞ ﻧﻘﻠﻴﻪ ﻣﻮﺗﻮری در ﺳﻄﺢ ﺑﺮون و درون‌شهری، ﻣﺸﻜﻼت ﺑﺴﻴﺎری را در ﺳﻴﺴﺘﻢ حمل‌ونقل اﻳﺠﺎد ﻧﻤﻮده اﺳﺖ. ﺑﺮاﻳﻦ اﺳﺎس ﺩﺭ ﻛﺸﻮﺭﻫﺎﻱ ﭘﻴﺸﺮﻓﺘﻪ، استفاده از دوچرخه به‌عنوان راهکاری برای کاهش مشکلات در سیستم حمل و نقل استفاده ‌شده است. امروزه استفاده از دوچرخه نیازمند وجود امکانات و شرایط مناسب ازجمله ایجاد مسیرهای مخصوص دوچرخه سواری است. هدف از انجام این پژوهش، توسعه و بهبود مسیرهای فعلی دوچرخه سواری در دانشگاه فردوسی مشهد است، به‌نحوی‌که بتواند پاسخگوی نیاز اصلی دانشجویان، کارمندان، اساتید و سایر افراد باشد. در این پژوهش با استفاده از مساله درخت فراگیرکمینه و حل این مساله از طریق الگوریتم حریصانه پریم شبکه دوچرخه سواری در پردیس دانشگاه فردوسی مشهد طراحی می شود. به این صورت که ابتدا با بازدید میدانی، مسیرها و ساختمان های داخل دانشگاه شناسایی می شوند و سپس ساختمان هایی که میزان تولید و جذب سفر بالایی دارند، به عنوان نقاط تقاضا یا گره انتخاب می شوند. نقشه های سیستم اطلاعات مکانی شامل مسیرهای سواره رو، راه های خاکی و نقاط تقاضا جمع آوری می شوند و سپس ماتریس فواصل بین تمامی نقاط تقاضا، که ورودی الگوریتم پریم است، با استفاده از تحلیل شبکه در نرم افزار gis بدست می آید. در انتها الگوریتم پریم توسط نرم افزار matlab اجرا می شود و در نتیجه شبکه مسیر دوچرخه سواری بدست می آید.