تخصیص نیروی انسانی در سیستم های تولید سلولی مجازی

سیستم‌های تولید سلولی یکی از روش‌های نوین تولید می‌باشند که به دلیل تغییر مداوم تقاضا و نیاز به تنوع در تولید محصولات، امروزه موردتوجه زیادی قرارگرفته است و در بسیاری از مراکز تولیدی بزرگ مورداستفاده قرار می‌گیرند. در این سیستم‌ها بر اساس تشابه ظاهری و عملیاتی محصولات به سلول‌های مختلف تخصیص می یابند. در برخی از سیستم‌های تولیدی امکان جابه‌جایی فیزیکی جهت تشکیل سلول‌ها ممکن نیست به همین جهت از سیستم‌های تولید سلولی مجازی استفاده می‌شود. با توجه به نقش پررنگ نیروی انسانی در سیستم‌های تولیدی، تخصیص نیروهای انسانی با توجه به مهارت و علاقه‌مندی آن‌ها به کار کردن با یکدیگر، در یک سلول می‌توان کارایی سیستم را به‌طور قابل‌توجهی افزایش داد. پرداختن همزمان به طراحی سیستم‌های تولید سلولی و نیروی انسانی موجب طراحی یک شبکه تولیدی با هزینه‌های تولید پایین‌تر جهت پاسخگویی سریع به مشتریان در مقابل داشتن امکانات کمتر در تولید محصولات می‌شود. بدین منظور یک مدل ریاضی چندهدفه جهت تشکیل یک سیستم تولید سلولی با تخصیص بهینه اپراتورها طراحی‌شده است. هدف این مدل کمینه‌سازی عناصر استثنا و تعداد صفرها، بیشینه‌سازی علاقه‌مندی اپراتورها جهت همکاری با یکدیگر در یک سلول و همچنین کمینه‌سازی انحراف بارکاری ازنظر فیزیکی و زمانی است. برای اعتبارسنجی مدل پیشنهادی، یک مثال عددی با استفاده از روش برنامه ریزی آرمانی وزن دار نرمالایز شده در نرم‌افزار لینگو حل‌شده و نتایج مرتبط ارائه‌شده است.