کاربرد نانوذرات در بهینه سازی انرژی در نانوسیالات

یکی از روش های بهبود فرآیند انتقال حرارت به منظور افزایش راندمان و کاهش تلفات در سلولهای خورشیدی، افزودن موادی با ضریب هدایت حرارتی بالا به سیال پایه است. این ذرات می توانند از جنس نانوذرات فلزی، نانوذرات اکسید فلزی، نانوتیوب هوا و نانوصفحات کربنی و نانوذرات غیرفلزی باشند. نانوذرات به دلیل بالا بودن ضریب هدایتی حرارتی شان، سبب افزایش ضریب هدایت حرارتی سیال پس از توزیع در سیال پایه می شوند. در تحقیق حاضر، مروری بر کارهای پژوهشی انجام شده در رابطه با استفاده از این نانوسیالات در سلولهای فتوولتائیک که شامل نانوذرات نقره و نانوذرات cuo ، al2o3 ، cu، tio2 می شوند و تاثیر عوامل مختلف بر عملکرد این نانوسیالات، مورد بررسی قرار گرفته است. نتایج نشان داد که مدلهای استفاده شده برای پیش بینی بازده حرارتی و الکتریکی مناسب بوده و افزودن این نانوذرات به سیال پایه، باعث افزایش راندمان کلی سلول شده و افزایش غلظت نانوذرات منجر به افزایش بیشتر این راندمان و کاهش تلفات انرژی سلول می شود. همچنین ضریب هدایت گرمایی سیال با کاهش اندازه ذرات و با افزایش دما و کسر حجمی افزایش می یابد.