مواد تغییر فاز دهنده (pcm) و نقش آنها در کاهش مصرف انرژی ساختمان مسکونی

توجه به مواد تغییر فاز دهنده در معماری به عنوان یکی از راهکارهای نوین کاهش مصرف انرژی در سطح دنیا به صورت چشمگیری افزایش یافته است. هدف این مقاله بررسی تاثیر استفاده از این مواد و تعیین شرایط بهینه استفاده از pcm در شهر تهران به وسیله شبیه‌سازی مصرف انرژی است. این مقاله به وسیله مطالعه انواع مواد تغییر فاز دهنده و سپس شبیه‌سازی عملکرد یک نمونه از آن در شرایط گوناگون (ضخامت و محل قرارگیری) در یک ساختمان نمونه در شهر تهران انجام گرفته تا شرایط بهینه استفاده از pcm مشخص گردد. بهینه‌ترین میزان کاهش مصرف انرژی در ضخامت‌های کم لایه مواد تغییر فاز دهنده اتفاق می‌افتد و هر چه ضخامت لایه pcm افزایش یابد شیب نمودار کاهش مصرف انرژی کم‌تر خواهد شد که با توجه به افزایش خطی هزینه استفاده از این مواد، این مسئله به صرفه نمی‌باشد. همچنین بهترین عملکرد جهت کاهش مصرف انرژی سالیانه با شبیه‌سازی مصرف انرژی بر روی یک پلان موجود در شهر تهران، مربوط به جداره‌ شرقی است. البته اگر با حذف دیوارهای داخلی و در واقع در نظر گرفتن کلیت بنا به عنوان یک فضا با کاربری یکسان، به شبیه‌سازی عملکرد این مواد در جداره‌های مختلف بپردازیم، متوجه می‌شویم که در این حالت بهترین عملکرد مربوط به جداره‌ شمالی، با اختلاف کمی جداره شرقی و غربی است.