وضعیت انرژی های تجدید ناپذیر و مدیریت بهینه مصرف انرژی در ایران

امروزه بحث انرژی و مدیریت کردن آن یکی از مباحث کاملا استراتژیک و بنیادی در همه صنایع و سازمانها و حتی واحدهای تجاری، حمل و نقل، کشاورزی و نیز واحدهای مسکونی است. این مهم تا آنجا پیش می رود که برای حفظ منابع انرژی مخصوصا انرژی های تجدید ناپذیر(فسیلی)، که برای تولید آن میلیونها سال زمان برده است از سوی دست اندرکاران این بخش منتج به تدوین آیین نامه ها، ایزوها و استفاده از علوم نظری و بکارگیری آنها بمنظور مدیریت بهینه مصرف انرژی شده است. باید پذیرفت که یکی از چالشهای جهان امروز ، مدیریت انرژی بخصوص در بخش انرژی های تجدید ناپذیر می باشد که با توجه به رو به پایان رفتن اینگونه انرژی ها و عدم جایگزینی برای آنها، باعث شده است که مدیریتی جهانی بر مصرف بهینه از آنها صورت بگیرد. بیهوده نیست اگر بگوییم بخش زیادی از مقالات علمی که به دبیرخانه کنفرانس های علمی کشور در خصوص بهینه سازی مصرف انرژی در بخشهای صنعتی، تجاری و مسکونی، حمل و نقل و کشاورزی، سرازیر می شود ، همگی آنها در آموزش بعنوان رکن اصلی ، توجه مدیران ارشد سازمانها، توجه کارکنان و پرسنل ذیربط ، وجود یک خط مشی واحد، درک صحیح از داشته های موجود، فرهنگ سازی، کنترل و بازنگری و انجام برنامه های بهبود ، اتفاق نظر دارند. لذا بایستی موارد فوق در برنامه های جاری هر سازمانی گنجانده شده و بدنبال آن پیاده سازی، اجرا و کنترل و نسبت به بهبود مستمر اقدام گردد.در این مقاله گریزی کوچک به این دریای عظیم علمی بمنظور شناخت کلی از آنچه در خصوص مدیریت بهینه مصرف انرژی در ایران در جریان و در حال شکل گیری است ،خواهیم داشت.