پیرولیز پسماند دانه بزرک در یک راکتور لوله ای بستر ثابت: اثر پارامترهای عملیاتی دما، سایز ذرات و نرخ جریان نیتروژن بر بازده و ساختار زغال زیستی

به‌ منظور بررسی اثر سه پارامتر دما، سایز ذرات زیست توده و نرخ جریان گاز نیتروژن بر بازده زغال زیستی تولید شده در فرآیند پیرولیز پسماند دانه روغنی بزرگ، فرآیند پیرولیز با استفاده از یک راکتور لوله ای بستر ثابت مورد مطالعه قرار گرفت. عملکرد دمای نهایی بر بازده محصولات پیرولیز در پنج سطح در دماهای 300، 350، 450، 500 و 550 درجه سانتی‌گراد بر پیرولیز پسماند دانه بزرک، سایز ذرات در پنج سطح با شماره الک 10، 30، 65، 100 و 124 به همراه پنج سطح صفر، 50، 125، 200 و 250 سانتی متر مکعب بر دقیقه برای نرخ جریان گاز حامل با میزان گرمایش راکتور 20 درجه سانتی‌گراد بر دقیقه مورد بررسی قرار گرفت. حداکثر بازده زغال زیستی در دمای 320 درجه سانتی‌گراد، شماره الک 65 و نرخ جریان نیتروژن 125 سانتی متر مکعب بر دقیقه برابر 392/53 درصد وزنی به دست آمد. از طرفی حداقل میزان زغال زیستی در دمای 550 درجه سانتی گراد، نرخ جریان 50 سانتی متر مکعب بر دقیقه و شماره الک 100 مشاهده گردید. ترکیبات محصول جامد با آنالیز sem مورد بررسی قرار گرفت. زغال زیستی عمدتاً از کربن، اکسیژن، منیزیم، آلومینیوم، پتاسیم، کلسیم و آهن تشکیل ‌شده است.