بررسی انرژی و اگزرژی سیستم تبرید جذبی دو اثره آمونیاک سدیم تیوسئانات

در این مقاله، به بررسی سیستم تبرید جذبی دو اثره آمونیاک سدیم تیوسئانات از دیدگاه قانون اول و دوم ترمودینامیک پرداخته شده است. با مقایسه سیستم تبرید جذبی دو اثره با سیستم تک اثره آمونیاک لیتیوم نیتراسدیم نئوسانید و همچنین آرایش‌های مختلف سیستم دو اثره باهم دیگر ملاحظه می‌شود که سیستم دو اثره هم در حدود 60% بازده قانون اول بیشتری نسبت به سیستم تک اثره دارد در بازده قانون دوم سیکل تک اثره 16 % بازده بیشتری نسبت به سیکل های دو اثره دارد. برای جلوگیری از خطا در بدست آوردن آنتالپی و انتروپی محلول در دماهای بالا ،خواص ترموفیزیکی محلول آمونیاک سدیم تیوسئانات با استفاده از داد‌ه‌های آزمایشگاهی بصورت خطی برازش شده است. تاثیر پارامترهای عملکردی روی ضریب عملکرد سیستم‌ها و بازده قانون دوم مورد بررسی قرار می‌گیرد به طور مثال ملاحظه می‌شود که با افزایش دمای اواپراتور ضریب عملکرد سیستم افزایش می‌یابد. ازآنجایی‌که پدیده کریستالیزاسیون در سیستم‌هایی که یکی از اجزای سیال عامل نمک است دارای اهمیت ویژه است. این پدیده در شرایط عملکردی مختلف سیستم‌ها بررسی‌شده و با مقایسه غلظت و دمای نقطة ورودی جاذب با خط کریستالیزاسیون محلول آمونیاک لیتیوم نیترات محدوده دمای ژنراتور برای جلوگیری از وقوع این پدیده در سیستم‌ها مشخص می‌شود. نتایج به‌دست‌آمده نشان می‌دهد که سیستم حاضر در دماهای پایین ژنراتور هم ازلحاظ قانون اول و هم ازلحاظ قانون دوم ترمودینامیک عملکرد بهتری نسبت به سیستم‌های تبرید جذبی رایج (آمونیاک آب –لیتیوم برماید آب) دارد که این ویژگی سبب می‌شود که سیستم تبرید جذبی دو اثره از منابع حرارتی دما پایین مانند گرماهای اتلافی، انرژی خورشیدی و زمین گرمایی و غیره استفاده کند.