تعیین موقعیت پرتابه توسط میدان مغناطیسی زمین و از طریق الگوریتم جدید sd-cd

هنگامی که ناوبری ماهواری در دسترس نیست با ناوبری تطبیق ژئومغناطیس میتوان خطای انباشته ins را برای پرتابه های پرسرعتی که در ارتفاع زیاد هستند بهبود داد. در این مقاله به شناسایی موقعیت یک پرتابه در طول مسیری پرداخته میشود که اطلاعات ژئومغناطیس آن مسیر به طور کامل در اختیار نیست. کمبود اطلاعات از پیش تعیین شده ژئومغناطیسی در ارتفاع زیاد به دلیل تغییرات یکنواخت میدان ژئومغناطیس عامل مهم در عدم موقعیت یابی صحیح پرتابه به روش ژئومغناطیس می باشد. پرتابه موردنظر مسیری به طول 1164.77 کیلومتر و ارتفاع اوج 500 کیلومتر را می پیماید، و در حین حرکت از مسیر اصلی منحرف می شود. در این ارزیابی صرفا اطلاعات ژئومغناطیس 1048 نقطه از مسیر اصلی با فواصل 1.1 کیلومتر در اختیار است، و پرتابه از هیچ یک از آن نقاط عبور نمی کند. سپس به توضیح الگوریتم جدید sd-cd که برپایه ی تطبیق ژئومغناطیس براساس مولفه i و همچنین براساس مقادیر موقعیتی متمایز sd است می پردازیم. نتایج نهایی مطالعه، نشاندهنده این است که به ازای 1048 نقطه از اطلاعات ژئومغناطیس مسیر اصلی، و به ازای انحراف های مختلف برحسب سه پارامتر عرض جغرافیایی و طول جغرافیایی و ارتفاع میزان خطا الگوریتم sd-cd به کمتر از 90 متر برحسب ارتفاع و کمتر 0.00038 درجه برحسب طول جغرافیایی و عرض جغرافیایی می باشد.