مروری بر مسائل و چالشهای پروتکل های مختلف مسیر یابی در شبکه حسگر بی سیم

پیشرفت های اخیر در زمینه الکترونیک و مخابرات بی سیم باعث بوجود آمدن توانایی طراحی و ساخت ، حسگرهایی با توان مصرفی پایین ، اندازه کوچک، قیمت مناسب واز لحاظ کاربردی متنوع را داده است .شبکه های حسگر بی سیم متشکل از حسگرهای خود راهبر هستند که به صورت بی سیم و با فاصله از هم قرار گرفته اند حرکت مداوم گره های حسگر و محدویت انرژی باتری در آنها باعث مشکل مسیر یابی در این شبکه ها میشود. ما نیازمند پروتکلهایی هستیم که توانیایی بهره وری انرژی و قرار دهی گره حسی، ظرفیت ذخیره سازیو پیچیدگی عملیاتی و کاهش بار ترافیک را داشته باشد. برای حل مشکل بهینه سازی مصرف انرژی و کاهش بار ترافیکی از ترکیب الگوریتم های رقابت زمان محور برای انتخاب گره های سر دسته شبکه های حسگر در حال اجرا استفاده می کنیم. بدین منظور از ترکیب پروتکلهای مسیر بابی ga-apteen از طریق بهینه سازی الگوریتم دایجکسترا بدست می آید که طول عمر و پوشش و استحکام شبکه را بهبود می بخشد و مصرف انرژی کل سیستم را کاهش داده واز پدیده ناحیه گرم جلوگیری می کند و توسط الگوریتم eeuc که یک پروتکل مسیر یابی بهبود یافته است برای کاهش کل انرژی مصرفی شبکه حسگر بی سیم با بارهای ارتبازی متعادل و پایدارتر است و طول عمر شبکه را افزایش میدهد.در این مقاله قصد داریم در مورد روشهای ترکیب الگوریتم جهت بهینه سازی و کاهش مصرف انرژی و افزایس طول عمر شبکه صحبت کنیم.