بررسی تاثیر نوع انتخاب تابع هدف و نوع ضرایب شتاب دهنده الگوریتم ازدحام ذرات در بهبود پایداری دینامیکی بواسطه انتخاب ضرایب بهینه کنترل کننده pid مبتنی بر بکارگیری جبران کننده پخش بار میان خطی

ثبات و پایداری دینامیکی سیستم قدرت همواره به عنوان یک دغدغه مورد توجه پژوهشگران صنعت برق بوده است. پایداری دینامیکی اشاره دارد به پایداری سیستم قدرت در برابر اغتشاشات ناگهانی ولی کوچک بطوریکه سیستم قدرت با معادلات دیفرانسیل خطی قابل توصیف باشد. در این تحقیق این اغتشاش عبارت از یک تغییر پله در توان مکانیکی ورودی به توربین می باشد. در صورت کمبود میرائی سیستم به دنبال اغتشاش رخ داده شده، دامنه نوسانات فرکانس پایین می تواند افزایش یافته و به قطع خطوط اتصال توسط سیستم های حفاظتی منجر گردد. در این تحقیق موضوع بهبود نوسانات فرکانس پایین مورد بررسی قرار می-گیرد و بر پایه بکارگیری یکی از انواع ادوات فکتس سری- سری که عبارت از یک کنترل کننده پخش بار میان خطی می باشد این مشکل بررسی می شود. بعد از مدلسازی ریاضی و توسعه مدل هفرون فلیپس بر پایه حضور این کنترل کننده از یک کنترل کننده تناسبی انترالگیر-مشتقگیر (pid) بر اساس بهینه سازی ضرایب آن استفاده و نتایج نوسان سرعت ژنراتور تحلیل می شود. در این پژوهش سه سناریو بررسی و نتایح با هم مقایسه می شود. در سناریوی اول ضرایب pid با روش سعی و خطا و در سناریوی دوم برای بهینه سازی ضرایب از روش ازدحام ذرات سنتی و برای سناریوی سوم از روش ازدحام ذرات تطبیق یافته با ضرایب شتاب دهنده متغیر با زمان آن در جهت همگرایی سریعتر استفاده می شود. تحت چهار تابع هدف بصورت نگاشت های مختلف از مقدار خطای سرعت و زمان شبیه سازی این بهینه سازی انجام و نتایج با هم مقایسه می شود.