اهمیت تاب‌آوری کالبدی در ایران

سوانح طبیعى همواره براى جوامع شهرى به‌عنوان چالشى بزرگ، وسکونت‌گاه‌هاى انسانى و زیرساخت‌ها همواره در معرض تهدید بوده‌اند. طبق آمار، سوانح در گذر زمان افزایش یافته‌اند و آسیب‌پذیرى جوامع شهرى در برابر سوانح (به‌ویژه در کشورهاى در حال توسعه) سیر صعودى دارند. در حال حاضر، بیشتر جمعیت جهان در شهرها زندگی می‌کنند. مهاجرت‌های وسیع از مناطق روستایی به شهرها و تشکیل محله‌های غیررسمی، قرار گرفتن جمعیت در معرض شرایط بد آب‌وهوایی و بلایای طبیعی دیگر، در حال افزایش‌اند و چالش عمده بسیاری از شهرها هستند. در این موقعیت تاب‌آوری، که به‌مفهوم بازگشت به‌حالت عادی پس از رخ‌دادن حادثه می‌تواند باشد، معنی پیدا می‌کند. در ایران، کشوری با احتمال بلایای طبیعی بالا و دارای شهرهایی با بافت نامتجانس و کهنه، تاب‌آوری اهمیت بیشتری دارد. از مهم‌ترین ابعاد تاب‌آوری شهری، تاب‌آوری کالبدی است. در این مقاله ابتدا به بررسی تاب‌آوری کالبدی در برخی از مناطق کشور، مقایسه معیارهای مدنظر قرارداده‌شده آن‌ها و در نهایت جمع‌بندی در مورد تاب‌آوری کالبدی شهری در کشور پرداخته شده‌است.