مفهوم فلسفی خیر عمومی و معمای بلاک چین

خیر عمومی مفهومی فلسفی است که در فلسفه معاصر تابعی از ترفیع شاخصه‌های حکمرانی قلمداد شده است.  مطابق تعریف ارسطو خیر مساوی با انجام کارها به بهترین شکل ممکن است و این مستلزم اولویت دادن به نهادهای بشری، علم و ‌فن‌آوری و فرایندهای عقلانی در ساختارهای سیاسی است. یعنی حصول به شرایطی که عدالت و آزادی به بهترین شکل ممکن در جامعه محقق می‌شود. ‌فن‌آوری بلاک چین در این میان نماد سلطه علوم جدید بر سیاست قلمداد شده است که می‌تواند خیرعمومی  را در سیاست با تکیه بر شفافیت و دقت گسترش دهد و البته واجد آسیب‌های جدی نیز می‌باشد. این همان معمای ‌بلاک‌چین است. ‌بلاک‌چین دو امکان پیش روی انسان در قبال دولت قرار داده است. یک امکان به توانایی این ‌فن‌آوری برمی‌گردد که می‌تواند اعمال حاکمیتی دولت را ضعیف کند، از مرزهای دولت – ملت عبور کند، کارویژۀ نظارت دولت‌ها را به سخره بگیرد و با ابداع رمزارز، مهم‌ترین ابزار قدرت دولت یعنی پول را از آن سلب کند. و از سوی دیگر می‌تواند خیر عمومی را به بهترین وجه محقق کند و ایده دولت کمال مطلوب را صورتی عینی بخشد، دولتی که با تکیه بر ‌فن‌آوری‌های نوین مهم‌ترین کارویژه‌های دولت اعم از پاسخ‌گویی و خدمات‌رسانی را به بهترین شکل ممکن ایفا کند و نقطۀ عطفی در امور سیاسی چون بالابردن شاخصه‌های بروکراتیک و دموکراتیک باشد. با این توصیف پرسش اصلی مقاله این است نقش ‌فن‌آوری ‌بلاک‌چین در تحقق خیر عمومی است. لذا در پاسخ به قابلیت‌های آن در تحقق خیرعمومی پرداخته می‌شود. این مقاله با روش توصیفی تحلیلی نگاشته شده است.

the philosophical concept of the public good and the blockchain dilemma

aristotle defined the public good as the pursuit of actions in the best possible way, which necessitates prioritizing human institutions, science, technology, and rational decision-making within political structures. this framework aims to create conditions where justice is optimally realized in society. blockchain, often seen as a testament to the dominance of modern sciences over politics, holds the potential to advance the public good in both social and political spheres. however, this potential is accompanied by significant risks, encapsulating what can be termed the blockchain dilemma.blockchain presents two distinct possibilities in relation to the state. on one hand, it has the capacity to weaken state sovereignty by transcending national boundaries, reducing governmental oversight, and—through the creation of cryptocurrencies—undermining the state’s control over its most powerful economic tool: money. on the other hand, blockchain technology offers a pathway to achieving the public good more effectively, bringing the concept of an ideal state closer to reality. by leveraging modern technologies, governments could enhance core functions such as accountability and service delivery, ultimately improving bureaucratic and democratic standards.