تفسیر ژان وال از آگاهی ناخوشنود در اندیشه هگل

پدیدارشناسی برای هگل، ایده‌ای است که در کتاب پدیدارشناسی روح تعین یافته است. وی در این کتاب که پیش درآمدی بر کل دستگاه فلسفی او بود، از یک‌سو روح را ‌تنها حقیقت حاکم برجهان دانست که فرا گردهای شناخت جهان در آن تجلی پیدا می‌کند و از سوی دیگر فهم آدمی را از حوزه تجربه روزانه فراتر برد و در سطح لایه‌های عمیق‌تر دانش فلسفی تفسیر کرد. براین اساس حتی می‌توان گفت حاکمیت روح برجهان نیز به‌نوعی به دانش فلسفی و فرا گرد شناخت مبتنی بر تجربه درونی آدمی استوار است. این مطالعه باهدف تبیین چیستی و چگونگی آگاهی ناخشنود در فلسفۀ هگل انجام شده است. در این راستا ابتدا پدیدارشناسی هگل و چگونگی ارتقاء آگاهی در روح از منظر او بررسی گردیده و سپس مفهوم آگاهی ناخشنود بیان شده است و در ادامه دیدگاه ژان وال در مورد آگاهی ناخشنود هگل مطرح، و در نهایتدلایل اهمیت دیدگاه او نیز تفسیر گردیده است. به طور کلی یافته های پژوهش نشان می دهد که هگل را نمی توان به راحتی ذهن گرا یا عین گرا به معنای خام کلمه دانست. مفهوم هگلی در عین اینکه کلی است، واقعیت را به صورتی منفی در دل خود دارد. اساساً به همین دلیل آگاهی درفلسفۀ هگل یک آگاهی ناخشنود است. آگاهی از آنجا که امر منفی پیوسته بر نهادهایش را می آشوبد، هیچگاه نمی تواند آرام و قرار گیرد و پیوسته از منزلی به منزل دیگر در سفر است و اگر چنین واقعیتی منفی در دل آگاهی نبود، دیگر روند پدیدارشناسی و حرکت آن دلیلی نداشت. در پدیدارشناسی هگل، آگاهی ناخشنود مرحله ای از تکامل آزادی خودآگاهی است که از پی صحنۀ ارباب و برده، رواقی و شکاک می آید. این مراحل خودآگاهی را بامی نمایاند که به صورت فزاینده ای از خویش به مثابۀ امر منفی باخبر است.

jean wahl's interpretation of hegel's dissatisfied spirit

phenomenology for hegel is an idea defined in the book phenomenology of the soul. in this book, which was a prelude to his entire philosophical system, on the one hand, he considered the soul as the only truth that governs the world in which the processes of knowing the world are manifested, and on the other hand, he transcended human understanding beyond the realm of daily experience. he interpreted philosophical knowledge more deeply. on this basis, it can even be said that the rule of the soul of the world is in some way based on philosophical knowledge and the process of cognition based on human inner experience. hegel therefore began his work from the experience of ordinary cognition, that is, sensory certainty and comprehensibility for all human beings, and gradually advanced the evolution of the soul to the deepest layers of cognition, namely perception, comprehension, selfawareness, and reason. in hegel’s phenomenology, dissatisfied consciousness is a stage in the evolution of the freedom of selfconsciousness that follows the scene of master and slave, portico and skepticism. these stages represent selfawareness, which is increasingly aware of itself as negative. this study aims to explain what and how dissatisfied consciousness is in hegel’s philosophy. in this regard, first hegel’s phenomenology and how to promote consciousness in the soul from his perspective is examined and then the concept of dissatisfied consciousness is expressed and then jean wall’s view on hegel’s dissatisfied consciousness is presented and finally the reasons for the importance of his view are interpreted.