«سنجش دموکراسی» و «ستایش فیلسوف‌شاه» نزد افلاطون

یکی از شیوه های متداول زمام داری در طول تاریخ فلسفه سیاست که فیلسوفان بسیاری به سنجش آن پرداخته اند دموکراسی است و یکی از نخستین فیلسوفان پیش رو در این زمینه افلاطون است. چنان که، دموکراسی در جغرافیای فکری او بد ترین نوع حکومت است که برخلاف سایر شیوه های زمام داری قابلیت جهت گیری به امور مثبت را ندارد. در واقع، او دموکراسی را حکومت مردمان نادانی می داند که از مُثُل به دور هستند و سرانجام آن به عوام فریبی ختم می شود. از همین رو، این مقاله می کوشد، دیدگاه افلاطون در سنجش دموکراسی و نظریه »فیلسوف شاه « وی را بنحو روشنی در چشم انداز رساله جمهوری بکاود و راه کار افلاطون در هدایت امور جامعه که به باور وی تنها فیلسوف شاه می تواند فرمانروای راستین یک جامعه باشد را تبیین کند. و در نهایت، نقدهایی که متفکران دوران رنسانس، مدرن و معاصر بر نظریه فیلسوف شاه او وارد ساختند را واکاوی می کند.

Plato on Critique of Democracy and Praise of the Philosopher King

One of the most common ways of governing throughout the history of political philosophy that many philosophers have studied is democracy, and plato is considered as one of the first leading philosophers in this context. For example, democracy in his intellectual geography is the worst kind of government that, unlike other forms of government, does not have the ability to focus on positive things. In fact, he sees democracy as the rule of ignorant people who are far from ideal, and which ultimately leads to democratization. Thus, this article offers an analysis Plato #39;s view of democracy and the theory of the Philosopher King in the context of the Republic. And explains Plato #39;s strategy in governing the affairs of society, according to him only the philosopher king could be the true ruler of a society. Finally, it examines the critiques of Renaissance, modern, and contemporary thinkers on the theory of his philosopher king.