سیاستگذاری رسانه های اجتماعی در عصر تغییرات تکنولوژی، محیط رسانه‌ای

سازوکارهای سنتی تضمین تنظیم بازار و کنترل قدرت، بیش از حد ناکارآمد شده‌اند. منطق پشت این فرض آن است که تکنولوژی‌های جدید یکپارچگی سیاست‌های رسانه را با تکه تکه کردن قدرت و دادن آن به هر فرد و توانمند کردن افراد برای پیوستن به بحث عمومی به زوال برده‌اند. این مقاله سیاست‌گذاری رسانه‌های جدید که در در ادبیات علمی منتشر شده است را بررسی می‌کند. در نهایت یک مدل برای سیاست‌گذاری رسانه‌های مدرن با توجه به ادبیات موجود توسط نویسندگان مقاله استخراج شده است. پذیرفتن هر کدام از این رویکردها برای سیاست‌گذاری رسانه‌های اجتماعی این نکته را تغییر نمی‌دهد که حکومت رسانه‌‌ای نمی‌تواند مجموعه‌‌ای از دستورات ثابت باشد بلکه باید از طریق مذاکره با دیگران به دست آید. چالش‌ها نه تنها برای قانونگذارن است بلکه برای ذی‌نفعانی هم که مورد قانونگذاری قرار می‌گیرند هست، بنابراین هر توافقی بهتر است که به صورت موقتی درک شود. تغییرات در زمینه‌ها و مذاکرات در فناوری‌ها و همچنین روابط قدرت، معانی و ارزش‌ها زمینه‌ی جدیدی را باز می‌کنند و بحث‌های جدید را روی چیزهایی که قبلا مقرر بوده است به وجود می‌آورند که ناگهان نیازمند تجدید نظر در سیاست است و این یعنی قانون‌گذاری رسانه‌ای یک فرآیند بسیار سیاسی است.

Social media policy in the age of technological change, media environment

Traditional mechanisms for securing market regulation and controlling power have become too inefficient. The rationale behind this assumption is that new technologies have eroded the integrity of media policies by fragmenting power and giving it to each individual and empowering individuals to join the public debate. This article examines the policy-making of new media published in the scientific literature. Finally, a model for modern media policy-making based on the existing literature has been extracted by the authors of the article. Accepting either of these approaches to social media policy does not change the fact that media governance cannot be a fixed set of instructions but must be achieved through negotiation with others. The challenges are not only for the legislature but also for the stakeholders who are being legislated, so any agreement is better understood temporarily. Changes in contexts and negotiations in technology, as well as power relations, meanings, and values, open up new contexts and new debates over what has already been decided that suddenly require policy revision, which means that media legislation is a very process. It is political.