تغییر تجربه حسابرسی به حافظه فرهنگی یک مطالعه کیفی به روش پدیدارشناسی

مطالعه حاضر درصدد است تا به تحول تجربه حسابرسی به حافظه فرهنگی در ایران بپردازد. به منظور دستیابی به توصیفی عمیق و غنی از تجارب، نگرش و ادراک شرکت کنندگان نسبت به این فرآیند، از روش پژوهش کیفی و به طور خاص از روش پدیدار شناسی استفاده شد. برای این منظور با کمک روش نمونه گیری هدفمند گلوله برفی با 20 نفر از افراد متخصص و صاحب نظر در زمینه به عنوان مطلعان کلیدی پژوهش، مصاحبه شد و نهایتاً داده های گردآوری شده در قالب 22 مفهوم و 7 شاخص اصلی کدگذاری و تحلیل شدند. یافته های پژوهش حاکی از آن است که سابق کار حسابرسی شاخصی خوبی برای انتخاب شرکت کنندگان در سمت های جدید می باشد. همچنین شرکت کنندگان سابقه حسابرسی را به عنوان یک تجربه و مهارت با ارزش در نظر گرفته اند که این امر بر ویژگی های فردی و کارایی آنها تاثیر بسزایی داشته است در نتیجه قابل تبدیل به حافظه فرهنگی می باشد. همچنین نتایج تحقیق نشان می دهد که ارتباط شرکت کنندگان(حسابرسان سابق) با همکاران قبلی از یک سو و احتمال سو استفاده از عنوان حسابرسی از سوی دیگر ممکن است حرفه حسابرسی را با خدشه روبرو کند.