بررسی موانع و محدودیت‌های حسابداری و حسابرسی زیست‌محیطی در موسسات بخش عمومی

امروزه مسائل زیست‌محیطی توجه بسیاری از پژوهشگران را در سطح دنیا به خود جلب کرده است. بخش عظیمی از تهدیدات زیست‌محیطی از فعالیت کارخانه‌ها و مراکز صنعتی و تولیدی تاثیر می‌پذیرد. به نظر می‌رسد که در آینده نه‌چندان دور فقط شرکت‌هایی می‌توانند فعالیت کنند که علاوه بر کاهش بهای تمام‌شده محصولات و بهبود مستمر کیفیت، به حفاظت از محیط‌زیست نیز توجه کنند. اگر شرکت‌ها به دلیل رعایت یا عدم رعایت ملاحظات زیست‌محیطی تشویق یا تنبیه شوند، مدیران و سرمایه‌گذاران، شاخص‌های زیست‌محیطی را به‌عنوان یکی از معیارهای ارزیابی در تصمیمات سرمایه‌گذاری لحاظ می‌کنند . تدوین قوانین زیست‌محیطی برای مسئولیت‌های دولتی امری ضروری است و راهبردی درجهت بهبود و پیشرفت تعهدات اولیه و ثانویه زیست‌محیطی دولت شده که این امر موجب بهبود اعتماد عمومی می‌گردد. ایجاد مسئولیت دولتی زیست‌محیطی برای سطوح مختلف از دولت باید بر اساس ساختارهای مختلف از ظرفیت‌های دولتی انجام شود. حسابداری و حسابرسی محیط‌زیست یکی از شاخه‌های نو پای حسابداری است که دو هدف را هم‌زمان در بردارد :اول ، اعتباربخشی به اطلاعات زیست‌محیطی سازمان و دیگری حفاظت از محیط‌زیست . با جهانی‌شدن موضوع محیط‌زیست و اهمیت محافظت از آن برای نسل‌های آینده و همچنین تصویب قوانینی برای این امر مانند قانون جامع محیط‌زیست و قانون هوای پاک، بسیاری از موسسات دولتی در جهان، حسابداری زیست‌محیطی را پذیرفته‌اند.