بررسی نقش بیمه‌‌های بازرگانی در مشارکت عمومی- خصوصی به‌منظور مدیریت ریسک‌‌های نوظهور

درهم‌تنیدگی اقتصاد جهانی و درجه بالای وابستگی و یکپارچگی اجزای تشکیل‌دهنده آن، عدم قطعیت و نااطمینانی در مورد نقطه آغاز و پایان ریسک‌‌ها را به شدت افزایش داده ‌‌است؛ به طوری که حتی رویدادهای به ظاهر جزئی و کم‌‌اهمیت، پتانسیل تبدیل شدن به فجایع عظیم را دارند. علاوه براین، بروز ریسک‌‌های نوظهور خسارات اقتصادی بسیاری به جوامع تحمیل کرده و شناسایی، ارزیابی و مدیریت آنها را به یکی از چالش‌‌برانگیزترین موضوعات تبدیل نموده ‌‌است. این امر ضرورت مدیریت ریسک با هدف محافظت موثرتر از جوامع، کشورها، دارایی‌‌ها و اکوسیستم‌‌ها و نیز تقویت تاب‌‌آوری جوامع انسانی را بیش از پیش نمایان می‌‌کند. دراین راستا، نگرانی‌‌هایی در مورد توانایی دولت‌‌ها برای پاسخگویی مناسب به فجایع بزرگ به وجود آمده و لزوم ایجاد شکل‌‌های جدید مشارکت بین دولت‌‌ و بخش خصوصی را برای پیشگیری و آماده‌‌سازی پیش از بحران، بازتوزیع مسئولیت‌‌ها، ریسک‌ها و بازده ضروری کرده‌‌است. مطالعات نشان می‌دهد که صنعت بیمه می‌‌تواند به عنوان یکی از اعضای اصلی این مشارکت‌ها، نقش و اهمیت زیادی در جبران زیان‌ها و خسارت‌های وارده به اقتصاد و جامعه و پیشگیری از اتلاف منابع برعهده بگیرد. ازطرفی، توسعه زیرساخت‌ها، مفاهیم و کاربردهای مدیریت ریسک به حذف تدریجی نااطمینانی‌‌ها و ایجاد فضای اقتصادی و اجتماعی مناسب‌‌تر و در مجموع به رشد و اعتلای پایدار منجر خواهد شد. باتوجه به اهمیت موضوع، در این تحقیق ضمن معرفی رویکرد مشارکت عمومی-خصوصی و تببین نحوه استفاده از آن در مدیریت ریسک بحران (ریسک‌‌های نوظهور)، نقش بیمه‌‌های بازرگانی در مدیریت ریسک بحران برمبنای مشارکت عمومی- خصوصی در قالب مثال‌‌هایی از سایر کشورها مورد بررسی قرار خواهد گرفت. به منظور دستیابی به اهداف فوق، مقاله پیش رو از روش تحقیق مطالعات کتابخانه‌‌ای بهره برده و یافته‌‌های تحقیق نشان‌‌ می‌دهد ورود صنعت بیمه کشور به حوزه مشارکت عمومی-خصوصی، به عنوان یک مدل کسب‌وکار، می‌تواند در مدیریت ریسک های نوظهور موثر واقع شود.