ارزیابی‌کاربرد شاخص‌های خشک‌سالی در تعیین بیمه خسارات خشک‌سالی

فعالیت‌های بخش کشاورزی، به دلیل وابستگی زیاد به شرایط محیطی با ریسک زیادی همراه است . بیمه محصولات کشاورزی در اصل سازو کاری برای مشارکت در پذیرش ریسک است که از طریق مشارکت تولیدکنندگان در پذیرش ریسک هنگام بروز خطر، از زیان دیدن تولید کننده جلوگیری یا درآمد وی ثبات ایجاد می‌کند. با توجه به اهمیت توسعه کشاورزی در کشور و استفاده از فناوری‌های نوین در پایش و مدیریت بلایای طبیعی بخصوص خشکسالی برای پیش بینی و مدیریت آن، کاهش ریسک تولید محصولات کشاورزی با استفاده از بیمه محصولات از ارزشی خاص برخورداراست. به همین خاطر بررسی بکارگیری شاخص‌های خشکسالی از جمله مسائل بسیار مهمی که اخیراً مورد توجه بسیاری از محققین و مدیران مربوط به ریسک خشکسالی قرار گرفته است. در این تحقیق، مروری بر مطالعات صورت گرفته در بکارگیری شاخص‌های خشکسالی بخصوص شاخص‌های سنجش از دوری در تعیین بیمه خسارات خشکسالی در ایران و جهان خواهیم داشت. تحقیقات انجام شده حاکی از آن است که استفاده از شاخص‌های خشکسالی در سامانه‌های ملی و بین‌المللی در حال توسعه است و این شاخص‌ها از کارایی بسیار مناسبی برای این منظور برخوردارند. مزیت نسبی روش‌های سنجش از دور، پوشش مکانی و زمانی مناسب و نیز هزینه مناسب آنها نسبت به روش‌های دستی است. محصولات حاصل از شرایط پوشش گیاهی و شرایط حرارتی (ndviوlst) و نیز شاخص‌های سری زمانی حاصل از آنها (vci،tciوvhi) از قابلیت‌های خوبی برای تعیین شدت خشکسالی و به تبع آن بیمه خسارات خشکسالی برخوردار هستند. لذا رویکرد آتی صنعت بیمه می‌بایست تغییر رویکرد در احداث و استفاده از چنین سامانه‌هایی باشد.