آثار حقوقی ناشی از ویروس کرونا به‌عنوان یک پدیده فورس ماژور در قراردادهای بیمه

شاید پدیده کرونا ویروس، در قرن 21 به‌عنوان یک ریسک نوظهور تلقی گردد، ولی به‌لحاظ ماهیت و ظهور چنین عواملی، نمی‌توان آن را پدیده‌ای نو در قامت جهانی توصیف کرد. در سال 1918، دنیا تجربه تلخی را از ظهور آنفلولانزای اسپانیایی که از آن به مرگبارترین بیماری مُسری تاریخ یاد میشود، چشید اما پیدایش covid-19 را می‌توان شاهکاری در ایجاد تحولات زود هنگام اقتصادی، اجتماعی، فرهنگی و سیاسی دانست، تغییرات ملموس و محسوسی که بعضاً خواسته یا ناخواسته باعث تحولات زندگی و مسیر آن شد و هر روزه شاهد و ناظر این دگرگونی‌ها هستیم. آنچه مسلم است، آثار و نتایج حقوقی که کرونا ویروس بر روابط تجاری، سیاسی، اجتماعی و پیمان‌ها از خود بجای خواهد گذاشت، تا ماه‌ها و شاید سال‌ها قابل درک و پیش‌بینی نباشد. اینکه تاثیر واقعه‌ای پیش‌بینی‌نشده تحت عنوان فورس ماژور یا هاردشیپ، چه اثراتی در بلندمدت بر تعهدات و روابط نشات گرفته از قراردادها خواهد گذاشت و اینکه مسئولیت قراردادی طرفین قرارداد بر اثر این پدیده نوظهور در مقابل یکدیگر چیست موضوع این مقاله است. همچنین با احصاء وجوه افتراق بین دو دکترین فورس ماژور (قوه قهریه) و هاردشیپ (سختی)، و باتوجه به خلاهای قانونی و فقدان قوانین مدون در صنعت بیمه، سعی شده است آثار حقوقی ناشی از covid-19 را در دسته مشیت الهی (act of god) قرار داده و به‌عنوان عامل فورس ماژور در قراردادهای بیمه که باعث رفع مسئولیت از بیمه‌گر می‌گردد، واکاوی و بررسی نمود.