مدیریت ریسک‌های نوظهور با استفاده از فضای آزمون تنظیم‌گری

به صورت کلی فضای آزمون تنظیم‌گری چارچوبی است که توسط یک نهاد ناظر مهیا شده است و به موسسات و شرکت‌های فعال در حوزه فناوری نوین مالی این امکان را می‌دهد تا پیش از ورود به بازار، نوآوری، محصول، خدمات یا راهکارهای خود را در مقیاس کوچک و زنده مورد سنجش و آزمایش قرار دهند تا در نتیجه آن ریسک‌های احتمالی را شناسایی و به حداقل برسانند. با ظهور فناوری‌های نوین مالی در بازارهای مالی و امور مرتبط با آنها، ریسک‌های مربوط به آنها تحت عنوان ریسک‌ها نوظهور نیز پدید آمدند. به طور کلی ریسک‌های نوظهور به ریسک‌هایی اطلاق می‌شوند که هنوز به طور کامل شناسایی نشده‌اند اما در آینده احتمال وقوع دارند. بدین جهت که فضای آزمون تنظیم‌گری محیطی برای آزمایش قبل از حضور قطعی است، با استفاده از فضای آزمون تنظیم‌گری می‌توان عوامل ریسک‌های نوظهور را در وحله‌ی اول شناسایی کرده و نا اطمینانی حاصل از آنها را بعد از آزمایش در فضای آزمون به حداقل رساند. در فضای آزمون تنظیم‌گری، پس از آزمایش محصول و نوآوری مورد آزمون، ریسک‌های مرتبط با آن و عوامل ایجاد آنها شناسایی می‌شوند؛ به‌تبع قوانینی که پس از آزمون قابل وضع هستند، احتمال رخداد ریسک برآورد می‌شود و سپس راهکارهایی جهت تعدیل ریسک‌های شناسایی شده ارائه می‌شود.