بررسی رابطه ی علوم رفتاری با برنامه ریزی و طراحی محیط

رشد جمعیت و افزایش بی رویه شهر نشینی مدرن و تغییر سبک زندگی انسان ها، همچنین پیشرفت تکنولوژی علاوه بر فوایدی که برای انسان ها به وجود آورده، مضراتی نیز به همراه خود ایجاد کرده است. افزایش بی رویه ی شهرنشینی مدرن، شلوغی محیطی به وجود آورده است، این شلوغی باعث کمبود فضای زندگی و رو آوردن به استفاده از فضاهای حداقل برای انسان ها می شود.نتیجه ی این سبک زندگی از بین رفتن فضاهای طبیعی و به وجود آمدن فشار های روانی ناشی از تماس بیش از اندازه بین افراد شده و ضرورت تحقیقات گسترده راجع به مفاهیم خلوت ، عرصه ی خصوصی ، ازدحام ، انزوای اجتماعی و مفاهیم مرتبط با آن ها شده است. هدف معماران از پرداختن به این دانش، تحلیل رابطه انسان و محیط و کاربرد آن در طراحی معماری است. در این مقاله به بررسی رابطه ی علوم رفتاری با برنامه ریزی و طراحی محیط و تاثیرات آن روی انسان پرداخته شده است. پژوهش حاضر از زمره پژوهش های کاربردی می باشد که با نگاهی کمّی و کیفی به موضوع و با روش تحقیق توصیفی تحلیلی، با استفاده از منابع کتابخانه های علمی تخصصی معماری، روانشناسی و مطالعه وبسایت های علمی پژوهشی و مرکز اطلاع رسانی علوم و فن آوری بوده است.