تراکم جمعیتی و زلزله (بررسی رابطه برنامه ریزی شهری و تراکم جمعیتی مناسب برای کاهش آسیب پذیری شهرها در برابر زلزله)
|
|
|
|
|
DOR
|
20.1001.2.0020173062.1400.1.1.128.6
|
|
نویسنده
|
عبدی سپیده
|
|
منبع
|
همايش ملي فناوري هاي نوين در مهندسي معماري ، عمران وشهرسازي ايران - 1400 - دوره : 4 - چهارمین همایش ملی فناوری های نوین در مهندسی معماری ، عمران وشهرسازی ایران - کد همایش: 00201-73062
|
|
چکیده
|
یکی از مهم ترین دلایل بحث بر روی زلزله در شهرها ، تلفات انسانی این بحران می باشد که می توان با برنامه ریزی های صحیح در تمامی بخش ها و سطوح تا حدود زیادی از این تلفات جلوگیری کرد. برنامه ریزی شهری یکی از انواع این برنامه ریزی ها ست. مقاله پیش رو سعی در بررسی نقش و جایگاه یکی از بخش های مهم برنامه ریزی شهری در کاهش آسیب پذیری مناطق شهری در برابر زلزله دارد؛ در این مقاله به بررسی رابطه کالبد (بافت شهر ، الگوی شبکه ارتباطی و الگوی مراکز شهری) و توان جمعیت پذیری پرداخته و در نهایت به میزان مناسبی برای تراکم جمعیتی جهت کاهش آسیب های جانی در روند زلزله می رسیم . نکته قابل توجه این است که وقتی می توان به پایدار بودن یک منطقه در برابر زلزله ، مطمئن بود که در تمام وجوه اعم از سازه، شبکه ارتباطی، کاربری، تراکم جمعیتی ، سلسله مراتب دسترسی، بافت ، تاسیسات وتجهیزات شهری و... استانداردها رعایت شده باشد.
|
|
کلیدواژه
|
زلزله ,برنامه ریزی شهری ,تراکم جمعیتی ,مدیریت بحران
|
|
آدرس
|
دانشگاه علم و صنعت, ایران
|
|
پست الکترونیکی
|
s.abdi1986@gmail.com
|
|
|
|
|
|
|