مبانی حکمی نور و رنگ در معماری ایرانی اسلامی

نور و رنگ به عنوان نماد و ابزارهای مهم در برقراری ارتباطی محکم و تاثیر گذار بین انسان و خالق او در فضاهای معنوی و نیایشگاهی ، نقش حائز اهمیتی ایفا می کنند . لذا این عناصر و طرز به کار گیری و نمایش آنها در معابد و مساجد باز تاب دهنده ی طرز و سطح تفکر مردمان هر سرزمین در مورد جایگاه انسان و نحوه ی ارتباط او با عالم ملکوت می باشد . نور به عنوان غیر مادی ترین عنصر محسوس طبیعت همواره از عوامل موثر بر ارزش های فضایی است . هدف اصلی این تحقیق شناخت و بررسی و معرفی حکمت های پنهان نور و رنگ در معماری اسلامی ایرانی است و روش تحقیق این پژوهش از نوع توصیفی و تحلیلی بوده و نحوه گرد آو ری اطلاعات از منابع معتبر کتابخانه ای و همچنین مشاهدات میدانی و.... بوده و تجزیه و تحلیل اطلاعات براساس استدلال منطقی خواهد بود . لذا آیات قرآنی و تزئیناتی چون اسلیمی های گیاهی و نقوش هندسی با هم در می آمیختند و زیباترین و تفکر برانگیزترین آثار هنری را در مسجد با تلفیق نور ورنگ نماد پیدا می کند . که این زیبایی را به عینه می توان در مسجد شیخ لطف الله اصفهان دید که با بررسی و تجزیه و تحلیل نقوش و رنگ در هنر کاشی کاری و بازی نور بر روی آن نقش نوازی می کند و به رخ می کشد.