گونه شناسی مدل های مفهومی مناطق هوشمند

پس از بلوغ هوشمندسازی در مقیاس شهری، منطقه هوشمند به عنوان رویکردی بر گرفته از شهر هوشمند در مقیاس منطقه، یک ضرورت برای برنامه ریزی و توسعه منطقه ای به حساب می رود. منطقه هوشمند با در بر گرفتن کلانشهرها، شهرها، روستاها و مناطق اطراف قابلیت برنامه ریزی برای یک (کل مشترک) را دارد، با استفاده از مراکزی به عنوان گره های دیجیتال شهری قابلیت ارتباط و مخابرات اطلاعات را به مناطق دیگر میسر می کند. رشد سریع علم فناوری اطلاعات و ارتباطات و ظهور مفاهیمی جدید فناوری، موجب دگرگونی زیرساخت های شهرها و کلانشهرهای امروز شده است. به همین منظور ضرورت برنامه ریزی منطقه ای و پیشرفت علم ارتباطات ضرورت ایجاد مناطق هوشمند را بیش از پیش ایجاب می کند. در این مقاله سعی شده است که با مرور بر تجارب جهانی و مدل های مفهومی بدست آمده از مناطق هوشمند، چارچوبی استخراج گردد که در آن انواع گونه بندی مدل های مفهومی هوشمندسازی مناطق ارائه شود. با بررسی10 مقاله لاتین من باب هوشمندسازی در مناطق کلانشهری در سرتاسر دنیا و بررسی مدل های مفهومی ارائه شده در آن ها جدولی ارائه شده است که مقیاس، هدف،ابعاد و یافته های هر پژوهش را با یکدیگر مقایسه کرده است. هدف از این پژوهش شناخت مدل های مفهومی ارائه شده در مناطق هوشمند و بررسی آن ها جهت شناسائی عوامل اثرگذار و اثرپذیر از مناطق هوشمند و همچنین شناخت بهتر ما از این عوامل جهت برنامه ریزی منطقه ای هوشمند می باشد. روش این پژوهش توصیفی-تحلیلی و با استناد بر تجارب خارجی می باشد و رویکردی قیاسی دارد و با استفاده از منابع کتابخانه ای-اسنادی مورد بررسی قرار گرفته است. در نهایت با توجه به هدف پژوهش در قالب نتیجه گیری، با توجه به مدل های مفهومی هوشمند بررسی شده به ارائه مدل مفهومی مناطق هوشمند پژوهش حاضر پرداخته شده است.