بررسی مفهوم پیاده مداری و عوامل موثر بر ارتقاء آن

رشد روز افزون جمعیت و تمرکز آنها در شهرها آثار مخرب بر زیستگاه های طبیعی و زندگی بشر، خطر کمبود و اتمام منابع طبیعی را به همراه داشته و جوامع را با چالش های فراوانی برای ایجاد زیر ساخت ها و تامین نیازهای روز افزون ساکنین روبرو کرده است. از جمله زیرساخت مهمی که تحت تاثیر این شرایط قرار می گیرد زیر ساخت حمل و نقل می باشد. در حال حاضر ترافیک در بسیاری از کلان شهرهای کشور به بزرگترین معضل شهرنشینی تبدیل شده است. از همین رو لازم است که در شیوه سنتی و قدیمی مدیریت شهرها تجدید نظر کرد و شیوه های جدید از جمله شهرهوشمند را جایگزین نمود که تمام ابعاد زندگی شهری، حمل و نقل،ساخت و ساز، بهداشت و درمان، انرژی، ارتباطات و ... را در بر میگیرد و به کاهش یا حذف این مشکلات کمک میکندو در راستای حفظ محیط زیست نیز گام بر میدارد. حرکت شهرهای جهان به سمت هوشمند شدن دارای مزایای بسیاری است یکی از مهمترین این مزایا، بهینه شدن حمل ونقل است. در عصر حاضر کشورهای توسعه یافته و در حال توسعه به دنبال یافتن راهبردی مناسب جهت رسیدن هرچه بیشتر به حمل و نقلی مناسب در جهت حفظ منابع و کاهش آلودگی ها می باشند. پیاده مداری یکی از این نوع حمل و نقل ها است. در این پژوهش به روش توصیفی تحلیلی با رویکرد مطالعه اسنادی و میدانی سعی شده شاخص های موثر پیاده مداری در شهر هوشمند مورد بررسی قرار گیرد و میزان اهمیت هر یک نیز مطرح شود. در نهایت راهکارهایی در جهت بهبود شرایط و ارتقا ویژگی شاخص ها نیز ارائه شده است.