نقاط عطف معماری و شهرسازی تهران در قرن 14
|
|
|
DOR
|
20.1001.2.0020173062.1400.1.1.19.7
|
نویسنده
|
حجت عیسی ,بابائی زاده مریم
|
منبع
|
همايش ملي فناوري هاي نوين در مهندسي معماري ، عمران وشهرسازي ايران - 1400 - دوره : 4 - چهارمین همایش ملی فناوری های نوین در مهندسی معماری ، عمران وشهرسازی ایران - کد همایش: 00201-73062
|
چکیده
|
تهران پایتخت 240 ساله این سرزمین، شهری است که از زمان برگزیده شدن به عنوان پایتخت تاکنون مسیر پرفراز و نشیبی را طی نموده تا به شکلی که امروز در پایان قرن 14 شمسی شاهد آن هستیم، در آمده است. کلانشهری که انفجار فضایی و جمعیتی در آن به وضوح دیده میشود و برای رفع نیازهای شهرنشینان خود با چالشهای فراوانی روبرو است. قرن اخیر، بازه سرنوشتسازی برای این شهر بوده و چهرهاش را بیش از هرزمان دیگری دچار دگرگونی ساخته است. حال در پایان این قرن، رجوع به این سیر میتواند ارزشمند باشد و گرفتن درسهایی از آن راهنمایی گردد برای شیوه ادامه زیست این شهر. این پژوهش در راستای شناخت سیر شهرسازی و معماری تهران قرن 14، نقاط عطف مهم این حوزه را در سه بازه زمانی حکومت پهلوی اول، پهلوی دوم و دوره پس از انقلاب اسلامی مورد بررسی قرار میدهد و در هر دوره به کلیدیترین رخدادها، طرحها و قوانین اشاره میکند. نتیجه اصلی این پژوهش تاکیدی است بر تاثیر بیرقیب مدیریت شهری در شکلگیری این نقاط عطف. قوانین و طرحهای بالادستی که در هر دوره توسط این مراجع تصویب شده، ساختار شهر و معماری را دچار تحولات شگرف و برگشتناپذیری کرده است که در طولانی مدت نیز همچنان در جسم و روح شهر باقی مانده و بر هویت و معنای شهر اثر گذاشته است. با توجه به این موضوع میتوان با مدیریت شهری در قرن جدید با رویکردی مسئولانهتر برخورد کرد و رسالت هر تصمیم و اقدام آن را، شکلگیری شهری با کیفیت بهتر برای زندگی شهروندان دانست.
|
کلیدواژه
|
تهران ,شهرسازی ,معماری ,پایتخت ,قرن 14.
|
آدرس
|
دانشگاه تهران, ایران, دانشگاه تهران, ایران
|
پست الکترونیکی
|
m2babaiezade@gmail.com
|
|
|
|
|