تاثیر معماری بیونیک بر طراحی معماری هتل در شهرهای ایران

یکی از بحران های پیش روی جوامع بشری، ماشینی شدن زندگی و بروز مشکلات فراوان روانی و اجتماعی است. در این راستا می توان با بهره گیری از طرح ها و فرم های برگرفته از طبیعت بازگشت به آن، توان روانی را تا حد قابل ملاحظه ای به جاممعه برگرداند. پیروی او از طبیعت در آثار هنری و معماری دیده می شود که موجب خالق آثار بسیار زیبا و گوناگون شده است. معماری بیونیک به مفهوم الهام پذیری از طبیعت در طراحی بنا می باشد، اگرچه خود بیونیک به عنوان یک علم نوپا است اما فعالیت بیونیک دانان را که همواره در جست و جوی یک الگوی زنده برای توجیه هر پدیده هستند می توان در حوزه علوم کاربردی مطرح کرد. برای توسعه و پرورش فرم های معماری که در طبیعت یافت می شوند قوانین اساسی وجود دارند که می توان اغلب آنها را در ساختمان های نوین و همچنین هتل ها به کار برد. مبحث معماری بسیار گسترده و زیبا است لذا همه مطالب و نوشتن در مورد بناهای بیونیک و طراحان این سبک در این مقاله جای نگرفته است. روش پژوهش، کیفی و توصیفی تحلیلی و داده ها و اطلاعات پژوهش و تحلیلی اطلاعات به شیوه کتابخانه ای و اسنادی گردآوری است. هدف از این پژوهش بررسی تاثیر معماری بیونیک بر طراحی معماری هتل در شهرهای ایران است. نتایج این پژوهش نشان داد که معماری بیونیک در حقیقت وسیله ای خلّاق برای دست یافتن به اهداف موثر و کارآمد می باشد. رعایت اصول قانونی و منطقی در هتل ها زمینه معماری جدید و دید بصری مناسب را فراهم می آورد. دیدگاه بیونیک در طراحی معماری هتل در حوزه های مختلفی صورت می گیرد. گاه جنبه زیباشناسی پروژه، گاه سازه، گاه مسائل اقلیمی و گاه راهکارهای عملکردی هدف طراح در این زمینه بوده اند. با نتایجی که در تحلیل نمونه های موردی حاصل گردیده، می توان گفت تاثیرات متقابل معماری بیونیک بر طراحی معماری هتل، قابل توجه است و ارتباط تنگاتنگی با یکدیگر داشته و دارند.