مفهوم شناسی فضای شهری و هویت آن در شهرسازی و معماری ایران

ضوع فضای شهری از جمله مباحث پر جاذبه ای است که بسیاری از اندیشمندان مسائل شهری به آن توجه داشته و اهمیت آن را اساساً به جهت رابطه ای می‌دانند که آن با راهبردهای ساخت اجتماعی، تولید کیفیت انسانی - عاطفلی در جامعه، بیان زندگی فعال مردم، فعالیت سیاسی، زندگی سالم شهری و مانند آن ها دارد. اما از آنجا که عمدتاً شناخت تحلیل و تولید این گونه فضاها در شهر غالباً با تاکید بر جوانب زیبایی شناختی و با تکیه بر فرم فضا صورت پذیرفته و کمتر به محتوای فضا توجه شده است، لازم است ضمن توجه به فرم به محتوای آن نیز توجه شود. موضوع این مقاله بیان چارچوب نظری مفهوم فضای شهری با تاکید بر هویت آن در شهرسازی و معماری ایران می باشد. این چارچوب ما را در درک و تحلیل محتوایی فضای شهری یاری رسانیده و در تولید این گونه فضاها اثری راهبردی دارد. از سوی دیگر با ارائه این چارچوب، تعریف مفهوم فضای شهری توسعه یافته و آن را به مثابه عرصه ای عمومی- اجتماعی فرهنگی و کالبدی معرفی می‌کند، که نه فقط می‌بایست واجد ویژگی‌های زیبایی شناختی باشد، بلکه باید به عنوان فضای شهری بستر حیات نیز باشد. هدف مقاله حاضر در وهله اول کاوشی در خصوص مفهوم فضا و فضای شهری می‌باشد و در وهله دوم قصد دارد، هویت این فضای شهری را در شهرسازی و معماری کشور ایران نشان دهد