تاثیر رنگ بر ادراک فضاهای مذهبی در منظر شهری

شهرهای تاریخی ایران با هویت ایرانی اسلامی خود پای درسنت گذشتگان داشته و همواره مورد پژوهش قرار دارند. استفاده از رنگ بخصوص در بناهای مهم شهر که نقشی مهم در زندگی مردم داشتند نشان دهنده پیوند عمیق میان دین و باورهای اجتماعی آن عصر بوده است. بکارگیری رنگ و کاشیکاری بخصوص با هدف برجسته و شاخص سازی بناها در شهرسازیهای تاریخی ایران اقدامی هوشمندانه باهدف جلب توجه و دعوت مردم به حضوردر امکان مورد نظر محسوب میگردد. نور به عنوان غیر مادی ترین عنصر محسوس طبیعت همواره از عوامل موثر بر ارزش فضایی است. در معماری اسلامی تحت تاثیر تفکرات دین اسلام ، نور نمادی از ملکوت و عالم ربانی می باشد . مقاله حاضر سعی بر آن دارد تا ضمن یافتن مولفه های سرزندگی در شهرهای معاصر به ارائه راهکارهایی جهت بهره مندی از پتانسیل های اماکن و سرمایه های مذهبی جهت ارتقاء سرزندگی شهری بپردازد. چگونگی وکارکرد بازتاب وجود رنگهاوترکیبات آنهادرهنر ومعماری ایرانیاست. به نظرمیرسد هنرو معماری اسلامی سعی دارد تا احادیت خداوند را لابه لای رنگها، فرمها، انوار به تعبیری معنا را درصورت متجلی سازد. در این پژوهش روش اسنادی و کتابخانهای با تکیه بر تکنیکهای توصیفی- تحلیلی، تحلیلی- تفسیری، بیان سلسله مراتبی و آنالیز اطلاعات جمع آوری شده بر اساس قیاس آنها صورت پذیرفته است. این پژوهش با هدف بررسی اطلاعات از طریق مطالعات کتابخانهای و تحلیل و تفسیر نتایج حاصله از استخراج اصول و تاکیدات مبتنی بر رنگ در اسلام و تطبیق آن با معماری ایرانی اسلامی صورت پذیرفته است.