بررسی ساختمان های قدیمی در مصرف انرژی کم با ساختمان های امروزی

امروزه با توجه به افزایش آلودگی های ناشی از سوخت های فسیلی استفاده از انرژی های تجدید پذیر مورد توجه همگان قرار گرفته است. کاربرد مفاهیم پایداری و اهداف توسعه پایدار در جهت کاهش اتلاف انرژی و آلودگی محیط زیست در معماری، مبحثی به نام معماری پایدار را به وجود آورده است. معماری پایدار به معنای فراهم آوردن شرایطی است که ساکنین امروز و فردا بتوانند در کمال آرامش و امنیت زندگی کنند و ضمن تندرستی، از رفاهی نسبی بهره مند گردند. ساختمان های صفر کربن که امروزه مطرح می گردند یکی از مصادیق معماری پایدار با رویکرد مصرف انرژی صفر و آلاینده های کربن صفر می باشد. ساختمان های صفر کربن تمام انرژی مورد نیاز خود را از طریق سیستم های تعبیه شده تولید می کنند. این ساختمان ها عاری از گاز کربنیک هستند، زیرا در آن ها از سوخت های فسیلی استفاده نمی شود و دارای سیستم های جامعی برای افزایش راندمان انرژی، کاهش مصرف آب و به حداقل رساندن ضایعات هستند. با توجه به اهمیت معماری صفر کربن و رویکردهای جدیدی که در مساله ساخت و ساز به وجود آمده است، استفاده از انرژی های موجود در طبیعت و مهار آن ها در جامعه امروزی به یک چالش تبدیل شده است. در این مقاله ابتدا اطلاعات مختصری از انرژی صفر کربن در ساختمان داده می شود و بعد به بررسی روش هایی برای دست یافتن به ساختمان عاری از کربن می پردازیم و در نهایت به دنبال کسب پاسخی مناسب برای پرسش این پژوهش بر می آید که چگونه می توان ساختمانی با راندمان انرژی بسیار بالا و عدم تولید کربن طراحی کرد؟ و چگونه مسکن کربن صفر می تواند از نظر تولید انرژی خودکفا شود؟ نتایج نشان می دهد با بهینه سازی مصرف انرژی و استفاده از انرژی های تجدید پذیر که در این مقاله مطرح شده می توان ساختمان هایی طراحی نمود که مصرف انرژی را تا حد قابل توجهی حتی نزدیک به صفر کاهش دهد، علاوه بر این بتوانند انرژی مورد نیاز مصرفی خود را نیز تولید کنند.