بررسی محتوایی، ادبی و زبانی سرودهای ملی ایران از آغاز تا امروز

سرودهای ملی کشورهای مختلف جهان، زبانی گویا برای بیان ویژگی‌های طبیعی، تاریخی و فرهنگی یک سرزمین بوده‌اند. این سرودها، خلاصه‌ای از هویت ملت آن کشور را به عرصه نمایش می گذارند و با بررسی دقیق سرود ملی هر کشور می توان به تاریخچه‌ای غنی از فرهنگ و تاریخ مردم آن کشور دست یافت. در این مقاله، تمامی سرودهای ملی ایران، از نخستین آنها که مربوط به دورۀ قاجار می شود تا سرود ملی امروز کشور ایران، در دو شاخة اصلی محتوایی و ادبی‌‌زبانی مورد بررسی قرار گرفته‌اند. پژوهشگران متن این سرودها را از جنبه‌های مختلفی، اعم از کاربرد مفاهیم گوناگون سیاسی و فرهنگی، قالب‌ها و آرایه‌های ادبی و ویژگی‌های زبانی مورد تحقیق و بررسی قرار داده‌اند و همچنین تغییرات ایجاد شده در سرودها را از ابتدا تا به امروز تجزیه‌وتحلیل کرده‌اند. نتایج به‌دست‌آمده، بیانگر این است که شاعران در سرودن متن این سرودها تلاش کرده‌اند از کلمات پرمفهوم و تاثیرگذار استفاده کنند، از ارزش‌ها به نیکی یاد کنند و باورهایی را ناشایست تلقی کنند. میزان بهره بردن آنها از آرایه‌های ادبی متفاوت است و با گذر زمان، بسامد کاربرد کلمات دخیل عربی در متن سرودها تغییر چشمگیری کرده است. اغلب این سرودها، شامل نمادهایی برای معرفی فرهنگ و هویت ایرانی هستند و پس از انقلاب اسلامی، تغییرات عمیقی در متن سرودها و برخی از مفاهیم آنها رخ داده است.