خوانشی بوم‌فمینیستی از رمان هَرَس(بررسی جلوه‌های آسیب فرهنگ مردمحور به محیط‌زیست و زنان در رمان هرس براساس نقد بوم‌گرا)

بوم‌نقد، رویکردی جدید در مطالعات ادبی است که با توجه به افزایش دغدغه‌های زیست‌محیطی در چند دهة اخیر، در پی آن است تا میان ادبیات و محیط‌زیست پیوند برقرار کند. اکوفمینیسم یا بوم‌فمینسیم نیز شاخه‌ای از بوم‌نقد است که با رویکردی فمینیستی، در پی اثبات این ادعاست که فرهنگ مردمحور در طول تاریخ به‌صورت توامان به زن و طبیعت، آسیب‌های جبران‌ناپذیری وارد کرده است. استدلال اصلی اکوفمینیست‌ها آن است که سرکوب مردسالارانه، زیر عناوین سود و پیشرفت، طبیعت را از بین می‌برد. اکوفمینیسم، نقش جنسیت را در روابط اجتماعی- محیط‌زیست، برجسته می‌کند. تاکید این نظریه، بر شباهت میان سلطه و ستم مردان بر طبیعت و بر زنان و نیز نزدیکی زنان با طبیعت است. این مقاله با روش توصیفی- تحلیلی و بر پایه منابع کتابخانه‌ای بر آن است تا رمان هرس اثر نسیم مرعشی را از منظر اکوفمینسیم، بررسی کند و عناصر این دیدگاه را در اثر یادشده، پیش چشم بیاورد. شواهد بوم‌فمینیستی موجود در داستان هرس که در این نوشتار تحلیل می‌شوند، رابطة بین زنان، طبیعت و محیط‌زیست و نیز رابطة بین مردان، فرهنگ و جنگ را تایید می‌کند. به‌طور کلی، زنان، بیشتر از مردان، از جنگ متاثر می‌شوند و آسیب می‌بینند و نسبت به مردان، تماس نزدیک‌تری با محیط‌زیست محلی دارند. در داستان هرس، کسانی که بیشترین آسیب را از جنگ می‌بینند زنان، کودکان و محیط‌زیست است که کودکان نیز به‌واسطة رابطه‌شان با زنان، نمودی از آنها می‌باشند اما مردان (که نماینده آنها در این داستان رسول است)، با شرایط ناسازگار پیش‌آمده مبارزه می‌کنند، خود را با آن وفق می‌دهند و حتی، گذشته و اقامتگاه پیشین را فراموش می‌کنند.ا