آموزش متون نظم حماسیفهمی جدید از داستان کیخسرو در شاهنامه فردوسی بر اساس نظریه روانکاوانۀ فروید

داستان ها برآیند تجربیات ذهنی یا عینی انسان‌ها از زندگی هستند. واکاوی و تحلیل لایه‌های زیرین حوادث و شخصیت‌های این قصه‌ها را هی به شناخت این داستان‌ها می‌گشاید. به مراتب ارزشمند‌تر از روایت‌های ظاهری آنان است. این امر در پرتونگاه‌های نقادانه‌ی گوناگون و از منظر نظریه‌های متفاوت قابل دسترسی است. از این رو مقاله حاضر بابیان اجمالی مبانی نظری دیدگاه فروید به تحلیل روانکاوانه‌ی شخصیت کیخسرو و بازسازی دنیای درون او در دوران کودکی و تاثیر آن بر خودآگاه بزرگسالی اش پرداخته است تا راهی برای دسترسی به اهداف مهمی همچون؛ شناسایی نبوغ نویسنده و ارائه‌ی جنبه‌هایی از ارزش‌های هنری و فلسفی اثر باشد اطاعت بی‌چون و چرای کیخسرو از فراخودی آرمان طلب و تمامیت خواه باعث شده است او در نقش یک فرشته‌ی نیکو سیرت سکان رهبری امور ایران زمین را به دست گیرد، با الهامات و رویاهایی که بر اساس تحرکات حسی، درونی، ذهنی و روانی دریافت می‌کند سمت و سوی معنوی خود را حفظ کند، ماموریت الهی‌اش را به پایان رساند، به دلیل زندگی نامتوازن دوران کودکی در لیبیدو و در مرحله‌ی دهانی متوقف گردد، و بر همین اساس در زندگی دل به عشق هیچ همسری نبندد. «جابه جایی» افراسیاب با پدر بر سر تمالک مادر یا «انتقال» ناخودآگاهانه «برادر-دشمنی» هم جلوه‌هایی از «عقده ی ادیپ» اوست.