تحلیل آموزش عروض در کتاب‏های علوم و فنون ادبی دورۀ دوم متوسطه

آموزش وزن شعر فارسی از چالش‏های بزرگی است که همواره پیش روی معلّمان و محصّلان بوده است. از زمان تدوین نخستین اثر عروضی هر چه که به زمان حال نزدیک‌تر می شویم، درمی‏یابیم که همۀ عروض‏نویسان، همانند دیگر تلاش‏های بشر در راه شناخت علمی و منطقی علوم و هنرهای مختلف، با ارائه روش‏هایی در راه نظری ساختن این علم قدم برداشته‏اند. با این وجود کتاب‏های اولیه سرشار از اصطلاحات دشوار و دسته‏بندی‏های غریب و بعضاً اشتباهی بود که بیش‏تر موجب پیچیدگی فهم وزن شعر فارسی می‏شد. دانش عروض پس از گذشت سالیان، مخصوصاً در دوران معاصر، توسط استادان این فن به شکل امروزی و بسیار قابل فهم‏تری درآمد؛ به‏گونه‏ای که قسمت عمدۀ کتب عروضی تالیف شده در چند دهۀ گذشته آموزشی هستند. با این حال آموزش وزن شعر فارسی، یکی از موضوعات بسیار مهم و بحث‏برانگیز در حوزۀ علوم ادبی بوده و هست. از این رو پژوهش حاضر ضمن تحلیل آموزش عروض در سه کتاب درسی دورۀ دوم متوسطه (علوم و فنون ادبی 1، 2 و 3)، آسیب‏ها و مشکلات آموزشی آن‏ها را اعم از نحوۀ تدوین کتب، شیوۀ تدریس معلّمان و برخی مشکلات دیگر، مورد کاوش و تحلیل قرار داده و در پایان نیز را‏ه‏کارهایی برای رفع مشکلات آن‏ها ارائه کرده است.