بررسی آلاینده های رنگی و روش های جداسازی آن ها از محیط های آبی

انرژی و فرآورده های صنعتی را می توان از ارکان اقتصاد جهانی دانست اما با استفاده ی بی رویه از منابع کره ی زمین، سلامت محیط زیست با چالش های جدی مواجه شده است. تصفیه و پاکسازی پساب و حذف رنگ ها همواره از اقدامات مهم برای کنترل آلودگی های حاصل از پساب های صنعتی به ویژه صنایع نساجی به شمار می رود. این صنایع از بزرگ ترین تولید کنندگان ترکیبات رنگی آلی را دارا هستند و به همین دلیل شرایط تصفیه آنها پیچیده و دشوار است. از جمله آلاینده های رنگی می توان به اسید اورانژ7، متیلن بلو، متیل اورانژ، رودامین بی، متیل قرمز، مالاشیت سبز و غیره اشاره کرد که نشت هرکدام از آنها به طبیعت می تواند عواقب زیادی را برای محیط زیست و سلامت انسان به همراه داشته باشد. از بین دسته های مهم رنگ، رنگ های آزو بزرگترین گروه رنگ ها هستند و بیش از 50% از رنگ های مورد استفاده در صنایع رنگ های آزوئیک هستند. روش های تصفیه رنگ ها به سه دسته کلی تقسیم می شوند که عبارتند از شیمیایی، فیزیکی و بیولوژیکی. از سالیان گذشته تا کنون روش های بسیاری برای جداسازی آلاینده های رنگی به کار گرفته شده اند اما هیچ کدام از روش ها بی نقص نبوده و مشکلاتی را به همراه داشته اند. در این کار تلاش شده است که یک آشنایی کلی با رنگ ها ارائه شود و همچنین انواع روش های جداسازی رنگ ها را مورد نقد و بررسی قرار گیرند.