روش های سنتز نانوالیاف پلیمری و کاربردهای آن

جهان امروز بر خلاف دنیای دیروز که تمام توجه اش به صنایعی چون نفت و انرژی بود، به سمت فناوری اطلاعات، مواد جدید، بیوتکنولوژی، نانوتکنولوژی و الکترونیک گرایش پیدا کرده است. با توجه به اینکه عمر صنایعی چون نفت روزی به پایان میرسد سرمایه گذاری در بخش علم و فناوری توجیه قانع کنندهای پیدا میکند. امروزه نانوتکنولوژی و درک قابلیت های عظیم این فناوری متحول کننده، موجب سازماندهی و تدوین برنامه های ملی فراوانی در بسیاری از کشورهای جهان شده است. فناوری نانو، زیست شناسی و ژنتیک مولکولی، فناوری اطلاعات و علوم شناختی چهار زیرساخت انقلاب سوم علمی - صنعتی جاری را تشکیل می‌دهند و توسعه علم و فناوری را تا حداقل پنجاه سال آینده رهبری خواهند کرد. هم پوشانی این چهار حوزه در ساختاری واحد، با محوریت فناوری نانو، در آینده‌ای نه چندان دور پیدایش فناوری همگرا (convergent technology)را به دنبال خواهد داشت که یکی از تبعات این فناوری، امکان تولید دستگاه‌ها، ادوات و مواد هوشمندی است که کلیه ویژگی‌ها و مکانیسم‌های بسیار پیشرفته موجود در دستگاه‌های زیستی و هوشمند طبیعی را یکجا در بر خواهند داشت. بررسی اوضاع جهانی در حوزه علوم و فناوری نانو به روشنی نشان می‌دهد که ایجاد و انکشاف این حوزه می‌بایست در رده اولویت های درجه اول کشور قرار گیرد؛ زیرا عقب ماندن ایران از قافله در حال حرکت بزرگ جهانی، ضربات جبران ناپذیری را بر امر توسعه علمی و فنی کشور در کلیه حوزه‌های علوم و فناوری‌های قرن تازه وارد خواهد ساخت.بیش از یک قرن است که الیاف پلیمری، شناخته شده و در زندگی بشر کاربرد دارند. خواص فیزیکی و مکانیکی این الیاف بیشترین تاثیر را از قطر این الیاف میپذیرد، لذا با کاهش قطر این الیاف در حد نانو، خواص ویژهای نظیر افزایش نسبت سطح به حجم، کاهش حفرات و کاهش نقایص ساختاری در این مواد ظاهر میشود که آنها را بسیارکارآمد میسازد. نانوالیاف پلیمری کاربردهای زیادی در علوم مختلف مهندسی ازجمله زیست پزشکی، فیلتراسیون، نساجی و کشاورزی دارد. در ادامه به بررسی روش‌های سنتز نانوالیاف پلیمری نظیر الکتروریسی، سنتز به کمک الگو، ریسندگی گریز از مرکز، خودآرایی و... پرداخته، سپس کاربردهای آن‌ها در زمینه‌های گوناگون بررسی می‌کنیم.