نقش صحابیات (غیر محارم) اهل‌بیتع در گسترش علوم اسلامی

نگرش به سیر پیدایش و گسترش علوم اسلامی و مطالعه اولین جوانه‌های دانش‌های اسلامی که موضوع، غرض و منبع مطالعاتی آن‌ها در دوران حضور و تحت هدایتگری قرآن و بیانات پیامبر’ و اهل‌بیت^ شکل یافته است، بیانگر پاسداری تمام‌عیار شیعه از کتاب، سنّت و میراث گران‌قدر نبوی است؛ آن‌ها که به قیمت از کف دادن جان، سنّت راستین و بیانات روشن پیامبر’ و اهل‌بیت^ را میان مسلمانان نشر دادند و در طول چند قرن، تمدنی عظیم و بی‌نظیر را در منطقه وسیعی از جهان به وجود آوردند. این نوشتار که با روش توصیفی تحلیلی در پردازش اطلاعات و بهره‌گیری از منابع مکتوب تفسیری، حدیثی و تاریخی، به تبیین سهم بانوان شیعه در پیدایش و بالندگی علوم اسلامی در دوران حضور اختصاص یافته است، جهت‌گیری‌های کلی آیات وحی، سخنان و سیره پیامبر’ و اهل‌بیت^ را عامل اصلی این حرکت تکاملی دانسته، نقش صحابیات اهل‌بیت^ را در سه دوره تاریخی امام علی تا امام سجاد×، صادقین‘ و امام کاظم× تا امام عسکری× می‌کاود و کتابت، تدریس، خطابه، مناظره، شعر، جهاد و نقل اخبار اعتقادی، اخلاقی، تفسیری، تاریخی و فقهی را مهم‌ترین عرصه‌های سهم ایشان در توسعه علوم اسلامی می‌داند.