نقش اهل‌بیت ع در دانش نجوم با تاکید بر شگفتی‌ها و اعجازهای علمی

احادیث امامان اهل‌بیت که متصل به الهام الهی است، منبعی سرشار از دانش و معرفت است. امامان معصوم که پس از رسول مکرم اسلام ｂ، مفسران واقعی کتاب خدایند، پرده از اسرار نهان در این آیات برداشته و با ارائه تفسیری دقیق و شگفت، تعجب هر خواننده‌ای را برانگیخته‌اند. خطبه‌ها، مباحثات علمی و پاسخ‌های ایشان به پرسش‌های نجومی آکنده از نکات شگرف علمی است که هرکدام دریچه‌ای از علم را به روی بشریت می‌گشاید. در روایات، دانش نجوم پس از علم قرآن، از بالاترین دانش‌ها شمرده شده و به اطلاع پیامبران و جانشینان آنان از این دانش، تصریح شده است. آنان فراگیری دانش نجوم را به پیروانشان توصیه کرده‌اند. تفسیر امیرالمومنین ａ از آیه 40 سوره معارج که به تعدد مشارق و مغارب و تلازم آن با کرویت زمین اشاره می‌کنند یا تفسیر امام رضا ａ در تبیین آیه هفتم سوره ذاریات که از نیروهای بنیادین نامرئی یاد می‌کنند از جمله نمونه‌هایی هستند که علوم تجربی امروزه به صحت آن‌ها اذعان کرده و می‌توان آن‌ها را از جمله اعجازهای علمی روایات نجومی اهل‌بیت ع دانست. مسئله زمان عبادات، قبله و نیز موضوعاتی همچون ماده اولیه، چگونگی و فرایند آفرینش جهان هستی و ویژگی‌های فیزیکی آن که موضوع دانش کیهان‌شناسی و اخترفیزیک است، از جمله موضوعات و مسائلی است که در بیانات معصومان ع مورد توجه و تبیین قرار گرفته است. تاکید امامان شیعه ع بر این موضوعات از آن‌رو است که بتواند این دانش‌ها، سببی برای جهان هستی و بهره‌گیری از آن در مسیر بندگی الهی قرار گیرد. این مجموعه گسترده از روایات، در طول تاریخ همواره مورد توجه اندیشمندان بوده است و از آن در مسیر رشد و تعالی دانش نجوم بهره برده شده است.