تاثیر خداشناسی فلاسفه شیعه در تبیین خداشناسی

فلاسفه شیعه در سه دوره رونق مکاتب فلسفی مشائی، اشراقی و متعالی، در تبیین، تصحیح، تحکیم و تکمیل مباحث خداشناسی نقش موثری داشته‌اند. موضوع نوشته حاضر بررسی تاثیر فلاسفه سه دوره مذکور در تبیین مباحث خداشناسی است. روش تحقیق در رساله حاضر روشی تحلیلی عقلی است که در کنار توصیف دیدگاه صورت می‌پذیرد. برخی از آنان مانند ابن‌سینا، محقق طوسی، از جمله فلاسفه شیعی بوده‌اند که با ارائه تحلیل و برهان‌های جدید، در تبیین و تصحیح یا تکمیل ادله اثبات وجود خدا، نقش موثر داشته‌اند. همچنین از بین فلاسفه مشائی شیعی، فارابی، ابن‌سینا و محقق طوسی در تکمیل یا تحکیم مباحث صفات خدا و نیز رابطه خلق و حق، نقش وافری داشته‌اند؛ و از بین فلاسفه اشراقی شیعی، سهروردی، محقق دوانی و میرداماد در کلیت مباحث خداشناسی یا در رابطه خلق و حق، انظار بدیع و موج‌آفرینی را در فلسفه ارائه کرده‌اند؛ و نیز از بین فلاسفه شیعی در حکمت متعالیه، صدرالمتالهین در کلیت مباحث خداشناسی و فیلسوفانی مثل ملاعلی نوری؛ آقا علی مدرس زنوزی، حکیم سبزواری و علامه طباطبائی در تکمیل و تحکیم آن مباحث، نقش‌آفرین بوده‌اند.