نقش شخصیت‌های علمی شیعی در دانش پزشکی

بشر از ابتدای حضور در این عالم، برای رهایی از رنج‌های جسمی و روحی دست به طبابت زد. روش‌های گوناگون درمانی و وسایل و تجهیزات اختراع کرد و به پیشرفت‌هایی دست یافت. ظهور اسلام، فصل نوینی در فعالیت‌های علمی بشر گشود. مسلمانان در بیشتر علوم روزگار، از جمله علوم پزشکی سرآمد شدند. تربیت طبیبان اسلامی، به ویژه شیعی، محور پیشرفت دانش پزشکی در بلاد اسلامی و صدور آن به نقاط گوناگون جهان بود که با تلاش آنان در طول چند سده صورت گرفت و تاکنون نیز آثار آن همه مجاهدت در علوم پزشکی دنیا مشهود است. شاهکارهای علمی آنان نیز تاکنون مورد تایید جوامع معتبر علمی - طبی دنیا قرار گرفته است. آن‌ها با ابتکار و نوآوری و تالیف کتب گوناگون، داشته‌ها، تجربیات و دستاوردهای خویش را به جهانیان عرضه کردند و گام‌های موثری در پیشرفت این علم برداشتند. تشخیص سرخک، آبله، جذام، سیفلیس و صدها بیماری مهلک وخطرناک، جراحی‌های مهم اعضای بدن، کشف بیماری‌های واگیر و روش جلوگیری آنها، ابداع آلات جراحی، نقاشی و مجسمه هایی از تمامی قسمت‌های بدن به عنوان الگوی آموزشی، کشف سرطان‌های مختلف و روش‌های پیشگیری آن و ساخت داروهای گوناگون، از جمله هزاران دستاورد اندیشمندان شیعی است که تقدیم جهانیان شد. این تحقیق به روش توصیفی - تحلیلی با مطالعه، فیش‌برداری و جمع‌بندی از آثار دانشمندانی که در زمینه طبابت تلاش کرده‌اند، به این نتیجه رسیده است که طبیبان و حکمای مسلمان شیعی، نقش کلیدی در گسترش علم طب داشته و بر غنی و تعالی آن افزوده‌اند.