نقش شیعه در تاسیس و پیش‌برد دانش «فقه قرآن»

چه‌بسا در نگاه اول این‌گونه تصور ‌شود که سهم شیعه امامیه در پژوهش‌های قرآنی به‌ویژه در زمینه «فقه قرآن» اندک بوده است. این پژوهش به دنبال کنکاش پیرامون این موضوع و روشنگری در زمینه میزان نقش‌آفرینی مهم شیعه امامیه در این عرصه و دستاوردهای بزرگ آنها در دو مرحله تاسیس و پیش‌برد دانش «فقه قرآن» در مقایسه با دیگر مذاهب اسلامی است. مهم‌ترین نتیجه‌ای که در این پژوهش به آن‌ رسیده‌ایم، تبیین شش دوره مهم برای مشارکت امامیه در این میدان علمی از طریق بیان مستندات تاریخی و حدیثی، با تکیه بر بررسی تالیفات و نوشته‌هاست. این دوره‌ها عبارت‌اند از: تاکید اهل‌بیت^ بر دانش «فقه قرآن»؛ آموزش استنباط احکام از قرآن توسط اهل‌بیت^؛ تاسیس دانش «فقه قرآن» از سوی شیعه امامیه، مشارکت فوق‌العاده شیعه امامیه در تالیف کتاب در زمینه «فقه قرآن» (نزدیک به هفتاد درصدِ مجموعِ نوشته‌های دانشمندان مسلمان از مذاهب اسلامی گوناگون)؛ انجام پژوهش تطبیقی و استقبال از نظرات مذاهب اسلامی دیگر، گسترش سطح پژوهش در زمینه فقه قرآن و عمق‌بخشی به آن از نظر تقسیم و فصل‌بندی کلی بحث‌های «فقه قرآن»؛ روش بحث، دقت در بحث و تعمق‌ در آن. روش ما در این بحث، روش تحلیلی و استقرائی است.