نقش اهل‌بیت(ع) و متکلمان شیعه در بحث کلامی تنزیه پیامبران(ع)

تنزیه پیامبران، به معنای مبراساختن ساحت پیامبران از نسبت‌های ناروا است. این مقاله به بررسی تاریخی تلاش امامان و دانشمندان شیعه به‌منظور تنزیه پیامبران می‌پردازد. بر اساس مهم‌ترین یافته‌های این تحقیق، امامان معصوم و دانشمندان شیعی با توجه به باور راسخی که نسبت به عصمت پیامبران از گناه داشته‌اند، در طول تاریخ تنزیه پیامبران یکی از رسالت‌های عمده عالمان شیعی بوده است. روش تحقیق در مقاله حاضر، روش توصیفی پژوهشی با تکیه بر روش تاریخی است و منابع این تحقیق، کتابخانه‌ای است. این تلاش‌ها گاه با نگارش کتاب‌هایی مستقل در این باره و گاه با بررسی این مسئله در ضمن بحث از نبوت در آثار کلامی، بروز و نمود پیدا کرده است. متکلمان مفسر نیز ذیل آیات مورد بحث، وظیفه خود در قبال تنزیه پیامبران را انجام داده‌اند. با مقایسه آثار اندیشمندان اهل تسنن و شیعه در‌خصوص این مسئله، روشن می‌شود که عالمان و متفکران شیعی با دغدغه دفاع از ساحت قدس انبیای الهی و تبیین صحیح جایگاه آنان و به تبع حفظ حریم دین و شریعت کوششی به مراتب بیشتر و فراوان‌تر داشته‌اند. این مقاله درصدد است با استفاده از روش توصیفی تحلیلی و با بررسی کتاب‌خانه‌ای، نقش اهل‌بیت و متکلمان شیعی را در بحث تنزیه پیامبران از گناه، مشخص کند.