نظریه امامت: راهبرد اهل‌بیت در جهت‌دهی تحول و توسعه دانش سازمان و مدیریت

کشف و تبیین نقش اهل‌بیت عصمت و طهارت در فرایند تحول و توسعه دانش سازمان و مدیریت، در عصر غیبت، از زمینه‌های تحول علوم انسانی با رویکرد اسلامی است. یکی از راهکارهای بنیادین برای کشف و تبیین این نقش اهل‌بیت^ ترجمه نظریه امامت به زبان دانش سازمان و مدیریت با بهره‌گیری از روش توصیف و تحلیل می‌باشد. در این نوشتار تلاش شده است، با نگاهی جدید و کاربردی و به‌دور از حاشیه‌های تاریخی یکی از فلسفه‌های عملی اهتمام مستمر ائمه معصومین^ به طرح و بیان مسئله امامت بازخوانی و گزارش گردد، به‌گونه‌ای که نظریه امامت به عنوان نقطه آغاز و استراتژیک برای پژوهش‌های مدیریتی با رویکرد اسلامی قرار بگیرد و با تتبع و تحقیق پیرامون آن زمینه‌های اسلامی – شیعی، تحول و توسعه دانش سازمان و مدیریت فراهم گردد. محقق پس از مفهوم‌شناسی موضوع با تکیه بر واژگانی چون مبانی، نظریه، امامت و مدیریت، با اشاره‌ای کوتاه به فرایند شکل‌گیری و سیر تطور دانش سازمان و مدیریت پرداخته و اهداف و مبانی این دانش نوین در فرهنگ و ادبیات غربی را بیان کرده است. آنگاه «نظریه امامت» را به‌مثابه راهبرد بنیادی اهل‌بیت در تحول و توسعه دانش سازمان و مدیریت تلقی کرده، و کارکردهای این نظریه را در توسعه و تحول تئوریک علم مدیریت و بهبود و تعالی عمل مدیران و کارکنان برمی شمارد. در پایان نمونه‌هایی از اهتمام وافر اهل‌بیت^ به تبیین و تثبیت نظریه امامت را به عنوان شواهد موضوع ارایه می‌کند.