نقش بانوان شیعه در گسترش علوم اسلامی با تاکید بر قرن هفتم، هشتم و نهم قمری

مکتب اسلام در پرتو راهنمایی‌های قرآن، سنت نبوی و عترت رسول مکرم اسلام، شرایط را به گونه‌ای فراهم آورد که زن بتواند با حفظ شئون انسانی و با توجه به استعدادهای الهی‌اش  در فرازهای متعددی از تاریخ در پیشبرد آیین روح بخش اسلام، نقش‌های موثری ایفا کند. استمرار حیات دین و پایایی مکتب تشیع، مرهون فداکاری‌ها و اقدامات به موقع زنان و مردان شیعه‌ای است که معرفی و واکاوی جنبه‌های گوناگون عملکرد ایشان سهم به‌سزایی در بازنمایی الگوی تمدن اصیل اسلامی و تبیین نقش اهل‌بیت و پیروان آن‌ها در پیدایش و گسترش علوم خواهد داشت. این تحقیق، با استمداد از روش متن‌پژوهی، نقش بانوان شیعه قرن هفت، هشت و نهم هجری را در گسترش علوم اسلامی، در عرصه‌های مختلف قرآنی، حدیثی، فقهی، عرفانی، هنر و معماری و سایر گرایش‌های علمی تبیین نموده است.