مطالعه نحوه گزارشگری دیوان محاسبات (موسسات عالی حسابرسی) دوازده کشور توسعه یافته و در حال توسعه در مقایسه با کشور جمهوری اسلامی ایران

نحوه گزارشگری مالی و عملیاتی در به ثمر رسیدن نظارت دیوان محاسبات ها (موسسات عالی حسابرسی) و اصلاح رویه های غیرقانونی نقش مهمی دارد . به عبارتی دیگر نتایج نظارت دیوان محاسبات ها در قالب گزارش هایی به مقامات مسئول منعکس شده و حتی به عنوان یک سند به تصویب می رسد زیرا این گزارش ها زمینه را برای ارزیابی ، قضاوت و اقدام در مورد عملکرد دولت و نهادهای بخش عمومی توسط مردم و نمایندگان قانونی آنان ، فراهم می نماید . موضوع اصلی این پژوهش، مطالعه نحوه گزارشگری دیوان محاسبات (موسسات عالی حسابرسی) دوازده کشور توسعه یافته و در حال توسعه جهان در مقایسه با ایران می باشد و هدف کاربردی آن ، ارائه پیشنهاد و راهکارهای مناسب به دیوان محاسبات ایران در مورد نقاط قوت و ضعف سایر کشورها با توجه به شرایط اوضاع و احوال ایران (نهادی ، بودجه ریزی ، قانونی ، پاسخگوئی) می باشد . روش پژوهش از نظر ماهیت و محتوائی به صورت دلفی و انجام پژوهش در چارچوب استدلال قیاسی– استقرائی صورت گرفته است . نمونه آماری شامل 124 نفر از خبرگان و متخصصین دیوان محاسبات کشور در رده های مدیریت (ارشد ، میانی و عملیاتی) می باشد. یافته های پژوهش بیانگر آن است که ، طبق نظر متخصصین و خبرگان دیوان محاسبات کشور ، بین نحوه گزارشگری دیوان محاسبات ها (موسسات عالی حسابرسی) کشورهای پیشرفته و در حال توسعه و نحوه گزارشگری دیوان محاسبات ایران تفاوت معناداری وجود دارد .