اولویت بندی و تحلیل روابط میان ریسک های پیاده سازی سیستم های erp در بخش دولتی؛ مورد مطالعه سیستم سنا دیوان محاسبات کشور

در حال حاضر برنامه ریزی منابع سازمان به دلیل قابلیت هایی همچون بهینه سازی فرایند ها، یکپارچه سازی اطلاعات، بهبود دسترسی به داده ها و امکان تجزیه و تحلیل کسب و کار به‌عنوان یک سیستم اطلاعاتی استاندارد، بسیار موردتوجه سازمان های دولتی قرارگرفته است. علیرغم مزایای بسیار این سیستم، به دلیل تجربه کم و عدم توجه به ریسک های استقرار آن، اغلب سازمان های بخش دولتی در پیاده سازی erp با مشکلات فراوانی روبرو شده و در موارد زیادی حتی با شکست مواجه می شوند. در این پژوهش سعی شده تا ریسک های پیاده سازی erp در بخش دولتی اولویت بندی شده و روابط میان آن‌ها مورد تجزیه و تحلیل قرار گیرد. به این منظور ابتدا از طریق پیشینه پژوهش و مصاحبه با خبرگان مهم ترین ریسک ها این حوزه شناسایی‌شده و سپس از طریق روش تحلیل عاملی تاییدی صحت آن‌ها موردبررسی قرارگرفته و دسته بندی شدند. در ادامه برای اولویت بندی ریسک ها و تجزیه‌ و تحلیل و تفسیر روابط میان آن‌ها از روش دیمتل استفاده شد که نتایج به‌دست‌آمده بیان می دارد که ریسک های پروژه و سازمانی در اولویت اول، ریسک های کاربران و مدیریت در اولویت دوم و ریسک های فنی و نرم افزاری، ارتباطات و مشاور و ناظر در اولویت سوم قرار گرفتند.

Prioritization and Analysis of the Relationship Between the Risks of ERP Systems Implementation in the Public Sector; Case study: SANA System of the Supreme Audit Court

Currently, enterprise planning resources are highly regarded by government agencies due to capabilities such as process optimization, data integration, data access and business analysis as a standardized information system. Despite the great benefits of this system, due to its low experience and disregard for the risks associated with its deployment, most public sector organizations face many problems in ERP implementation, and in many cases even fail. This research attempts to prioritize the risks of ERP implementation in the public sector and to analyze the relationships between them. To this end, firstly, through the background of research and interviewing experts, the most important risks in this area were identified and then they were classified and categorized through the confirmatory factor analysis method. In order to prioritize the risks and analyze and interpret the relationship between them, the method used was the DEMATEL. The results show that the project and organizational risks in the first priority, the risks of users and managers in the second priority and the technical and software risks , communications, and consultant and observer ranked third.