پیشگیری و منع نشر و بیان مطالب غیرتربیتی در رسانه ها و فضای مجازی با تکیه بر احکام فقهی کتب ضاله

چکیده : در این تحقیق پژوهشگر رفتارهای تربیتی حاصل شده در جوانان را دربرخورد با رسانه های مخرب که مخاطبان را با ارسال پیام های یک طرفه به یک مصرف کننده نهایی بی فکر و اراده تبدیل می کند را مشاهده و با مطالعه کتب ضاله از دیدگاه اسلام مورد بررسی قرار داده و راههای پیشگیری درسلامت سازی آنها و منع اخبار ضلال را در این نظم نوین خبری باطل از طریق وسایل ارتباط جمعی ( مطبوعات ، رادیو ، تلویزیون و خبرگازی و شبکه های اجتماعی و... )بیان دارد . اسلام و به تبع آن آیا فقه پویای شیعه می تواند برای مسیر تکاملی انسانیت برنامه ای اجرایی داشته باشد. وقتی آمار پرورش وتربیت را در جامعه های اسلامی مورد بررسی قرار می دهیم نمونه هایی از تهاجم مدیریت شده تربیتی را که توسط روشنفکران غرب زده و تفکرات غربی در سطح جامعه در گسترش می باشد را مشاهده می نمائیم که قابل پیشگیری در اسلام هستند. متاسفانه اعمال نظر فردی در تربیت بجای کمک گیری ازفقه پویای امامیه ضربات متعددی به مبانی تربیتی اسلام زده است و ریشه این فضایل اخلاقی و سجایای انسانی در حال حذف است تا ریشه این نهال فقهی را از بین ببرند ، اما توجه به سنت پیامبر در تمام شئونات فقه تربیتی و مراحل زندگی می تواند برنامه ای منظم و دستوری قوی در جلوگیری از انحرافات باشد . هرچند که این موضوع هم بدون پویایی و توجه به فقه به روز امکان پذیر نمی باشد . ظاهراً لازم است علماء و دانشجویان و طلاب جوان برای سلامت رفتارهای جامعه علاوه بر جستجوی مبانی فقهی پیشگیری ، به عوامل اجرایی و ایده های مبتنی بر فقه پویای اسلامی توجه کنند و برای گسترش رفع و درمان مطالب و نظریات غیرتربیتی که به اسم تربیت به خورد علوم انسانی داده شده و می شود راهکارهای جدیدی را ارائه نمایند . پس از پژوهش لازم درمبانی فقهی احکام کتب ضاله ، نتیجه گیری شد که نظریات منحرف و کتب ضاله در تربیت افراد تاثیر مستثیم دارد وهرگونه پیام گمراه کننده و هرگونه تئوری و نظریه که با وسایل جدید( رسانه ها ، اینترنت و شبکه های اجتماعی ) جهت گمراهی اغلب مردم ایجاد می شود و نشر می یابد،مصداق کتب ضاله است و استفاده از آنها بدلیل تاثیر گمراه کننده و مخرب تربیتی مسئله دار است و فقهاء استفاده از رسانه ای ضلال را فقط برای دانشمندانی مجاز می دانندکه امکان گمراه شده آنهاوجودنداردوقصد دارند با رد کردن این کتب یا رسانه ها و مطالعه محتوایی این رسانه ها راهی برای برون رفت از تهاجم گمراهی کننده ها بدست بیاورندو جامعه را نجات دهند و برای غیر از دانشمندان استفاده از رسانه ها و فضای مجازی حرام است و همین حکم حرمت موجب عدم استقبال خانواده های مسلمان خواهد شد وتربیت از پایه شکل می گیرد.از دیدگاه اسلام یکی از منشاءهای تحولات روحی ، روانی و جسمی در ایجاد رفتارهای نابهنجار با نظرات مخرب علمای سوء در تولید و توزیع محتوی ومطالب گمراه کننده در رسانه ها و فضای مجازی است.رفتارهای نابهنجار عقیدتی مثل خرافه گرایی، شیطان پرستی و... و نابهنجاریهای روانی مثل خودکشی،قتل و... و نابهنجاریهای جسمی مثل زنا و هم جنس بازی، تحریک جنسی از طریق رمان و فیلم و مجلات سکس و... که از دیدگاه اسلام بعنوان یک رفتارهای نابهنجار به شمار می رود.از اصول دین مبین اسلام جهت پیشگیری و کنترل رفتارهای ناهنجار اجتماعی توجه به ریشه زنجیره تولید و منع نشر مطالب ضلال است و آزادی های بی قید و شرط و مطلق را به مصلحت جامعه نمی داند ودر صورت عدم کنترل و توانایی پیشگیری در درمان تقویت نیروی ایمان با آموزش های دینی به موقع و سوق دادن مذهبی جوانان به سمت رعایت احکام توحیدی اسلام و پایبند نمودن جامعه به رعایت این موازین است ، لذاتوجه احکام مساله کتب ضاله در فقه اسلامی یکی از راه حلهایی پیشگیری برای جلوگیری از نشرابتذال ومطالب ونظریات غیرتربیتی شایع امروزی و در صورت نشرآنها قانون گرایی مانعی برای همه گیر شدن اجتماعی آنهاست . نتیجه دیگر این است که هنجارها و ارزش های دینی با فلسفه رسانه ها مغایرت ندارد و و دینی بودن رسانه واپس گرایی به حساب نمی آید چراکه فقه شیعه بنده دلیل است تا مقتضیات و موانع و محدودیت های رسانه ها را نه بر اساس عرف بلکه بر اساس دین طراحی نماید تا بهترین برنامه برای مردم فراهم آید . و در نظام حقوقی اسلام و بر اساس و مستند به فقه امامیه و مخالفت با شرع در مقابله با نابهنجاریها ابتداء استنباط حرمت می گرددواز طریق امر به معروف و نهی از منکر پیشگیریهای لازم را انجام می دهند و در صورت عدم تاثیر گذاری و بر اساس همین مستندات فقهی در حقوق اسلامی اخبار با محتوای ضلال و فحشا و فساد ممنوع می گردد و از قوه قهریه استفاده می گردد. نتیجه دیگر اینکه هیچ بیان و لفظی بی تاثیر نمی باشد،بعبارتی الفاظ بد بر جسم و روح انسان تاثیر می گذارند و سرخ شدن گوش و صورت افراد در اثر شنیدن بیان زشت و فرار حیوانات از شنیدن صدای نابهنجار یا ناآشنا و آرامش پس از شنیدن صدای جویبار یا پرنده های خوش الحان یا صوت زیبای قرآن همه مویداتی هستند که تاثیر الفاظ و بیان را تائید می نمایند پس نتیجه اینکه رسانه بی تاثیر نداریم و رسانه ها تاثیر خود را خواهند گذاشت یا تاثیر مثبت یا منفی و هر قسم دیگری که ظاهراً بی تاثیر باشند بدلیل لهو بودن یا سرگرم کننده بودن به تاثیر منفی مرتبط می شوند و بدلیل هدر دادن عمر،مصلحت نادره جزء رسانه های منفی به شمار می آیند.